متقیان: حاج محمود واقعا ناشناخته ماند/ این سه نفر دشمن را به زانو زدن می انداختند

به گزارش “درگیلان“، هوشنگ متقیان رئیس سابق ستاد کنگره شهدای گیلان و یکی از رزمندگان و جانبازان ۸ سال دفاع مقدس که از همرزمان و دوستان سردار شهید حاج محمود قلی پور نیز بود، به مناسبت ۱۰ شهریور سالروز شهادت سردار قلی پور در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار سرویس ایثار و شهادت “در گیلان” از ویژگی ها و خاطرات آن شهید سخن گفت که متن آن را در زیر می خوانید:

سردار شهید حاج محمود قلی پور در دوران خودش یکی از موثرترین، فعالترین، متفکر ترین و خاکی ترین عنصر و بعد هم فرمانده سپاه استان گیلان بود.
ایشان متأسفانه در بین مردم ناشناخته ماند و ما نیز هنوز نتوانستیم ابعاد شخصیتی و برجسته اش را درست برای جوانان بیان کنیم.
حاج محمود در دوران مبارزه با گروهک ها بویژه زمانی که دست به اسلحه بردند و اعلام جنگ مسلحانه با نظام کردند، متفکرانه وشجاعانه در مقابل آنان ایستادگی کرد. هیچ گاه ویژگی های ایشان تغییر نکرد و همیشه راد مرد، باصلابت و رشید بود.

بنده از سال ۱۳۵۹ توفیق آشنایی با ایشان را داشتم. در همین سپاه پل عراق رشت از شاگردان ایشان بودیم، توفیق شد در اولین اعزام نیروهای مردمی به جبهه در سر پل ذهاب کرمانشاه همراه ایشان باشیم.

حاج محمود هیبت و شخصیت ظاهریش بسیار جذاب، رشید و منظبت و از خلق نیکو و سنگینی طبع زیادی برخوردار بود. در مقابل زیر دستان بسیار رئوف و انسانی آرام ، متین و در حد استثنا افتاده بود.
کنترل نیرو های رشت در جنگ که معمولا افرادی پر انرژی و عملیاتی بودند خیلی سخت بود ولی وقتی که حاج محمود را می دیدند و نظرش را می شنیدند سکوت می کردند و گردن می نهادند.
وقتی آیت الله احسانبخش(ره) به عنوان نماینده حضرت امام راحل در گیلان انتخاب شدند، آنقدر حاج محمود درون ایشان راه پیدا کرده بود که آیت الله احسانبخش(ره) در مجالس و مصاحبه ها و بیاناتشان، حاج محمود را فرزند خودش نام می بردند و پشتیبان تفکراتش بودند. با شنیدن شهادتش برای آیت الله احسانبخش(ره) خیلی سخت گذشت به طوری که دست و بال آیت الله احسانبخش(ره) خالی شد.

سردار شهید قلی پور در جنگ و شناخت دشمن استثنا بود. چه در جنگ با گروهک های منافق ، توده ای و چه در جنگ تحمیلی هرگز سر ستون دشمن را نگاه نمی کرد بلکه عمق و انتهای ستون را می نگرید.
راه های عملیاتی دشمن را استادانه می بست. اینکه می گوییم حاج محمود واقعا ناشناخته مانده این است که مردم استان هنوز به هیبت و رشادت آن پی نبردند و بنده مقصر اصلی را همه ماهایی می دانم که با ایشان در جنگ بودیم ولی امروز آن شهید والامقام را درست معرفی نکردیم.
حاج محمود با این که تازه ازدواج کرده بود ولی شبها در سپاه و به صورت آماده باش می خوابید و وجودش دلگرمی و پشتوانه رزمندگان بود.
در سر پل ذهاب کرمانشاه که بودیم چون که روزهای آغازین جنگ بود، کسی از جنگ و دشمن شناختی نداشت ولی خدا رحمت کند شهید تراب پور قلی و شهید میثم محمد بیگلو را که آن بزرگواران و حاج محمود بهترین تصمیم ها را می گرفتند. این سه نفر به همراه ۶۴ نفر دیگر به سرپل ذهاب رفتیم که خاطرات زیادی آنجا داشتیم.
بخش عمده ای از سقوط نکردن سرپل ذهاب مرهون رشادت های نیروهای گیلان بود. وقتی این سه نفر باهم هماهنگ می شدند، دشمن زانو میزد. همه پاسداران گیلان از حاج محمود حساب می بردند. ایشان تیپ قدس را از کردستان به گیلان وصل کرد و بعدش هم سعی کرد تا این تیپ به لشکر تبدیل شود. ارتباطی هم که آیت الله احسانبخش(ره) با آقای محسن رضایی داشت باعث شد تا آرزوی رزمندگان تحقق یابد.
خاطره بنده با شهید قلی پور اگر زیاد نباشد کم هم نیست. بهترین خاطره ما در سرپل ذهاب بود. روزهای اول، دوم و سوم جنگ بود که ارتشی ها ما را به پادگان راه ندادند و گفتند که آقای رئیس جمهور دستور داده پاسدارها را راه ندهیم تا اینکه در مدرسه ای کاه گِلی به نام مهرگان اسکان یافتیم.
شهر زیر آتش شدید گلوله های دشمن که به اصطلاح “خمسه خمسه” می گفتند بود. شهید قلی پور نیز با سازماندهی نیروها امنیت و آرامش را در شهر برقرار می نمود.

روز ۱۳ مهر ۵۹ بود که حاج محمود و تعدادی از شهدا زیر پل مشغول عبادت و منتظر دستور بعدی بودند. دشمن نیز از بالای قله کوه زیرکانه اینها را دیده بود تا اینکه گلوله توپی روانه می کند و ۱۳ نفر از آن رزمندگان شهید می شوند.
بنده هر گز تا آن روز شهید قلی پور را اینقدر ناراحت، درمانده و سیاه چهره ندیده بودم که از شهادت آن نیروها بسیار ماتم زده بود. جا دارد که از یکی از ستارگان استان شهید تراب پورقلی سنگری یاد کنیم. اگر سردارشهید قلی پور و امثال این بزرگوار در طول دوران دفاع مقدس خوش درخشیدند و موفق شدند، مرهون وجود افراد شجاعی در کنارشان همچون شهید تراب پورقلی بود.
سرانجام ۱۰ شهریور سال ۶۵ بود که حاج محمود به همراه چند تن از پاسداران در منطقه حاج عمران محور عملياتی کربلاي ۲ بر اثر ترکش گلوله توپ هواپیماهای دشمن به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

شهدا بهترین الگوی ما هستند. ما امروزه جوان های خوبی داریم و هرگز آنها را بد نمیدانم و نظری که برخی از مسئولان امروزی دارند من ندارم؛ جوان های ما پاک ترین و متدین ترین افراد دنیا هستند و همیشه خودم را مقصر می دانم که کوتاهی کرده ام. اگر جوانان مسیر زنگی خودشان را به وصیت نامه ها و خاطره های شهدا گره بزنند هرگز خطا نخواهند رفت و به سعادت کامل میرسند.