روز پدر و جای خالی پدرانی آسمانی در شهر/ دلنوشته ای زیبا از احوال خانواده شهدای مدافع حرم گیلان

به گزارش سرویس ایثار و شهادت “درگیلان“، پنجشنبه ۲ اردیبهشت مصادف است با ۱۳ رجب ولادت با سعادت نخستین اختر تابناک امامت و ولایت مولای متقیان حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام.

همه ساله در این میلاد خجسته، مردم ایران علاوه بر برپایی مراسمات جشن و سرور، طبق آداب و رسوم زیبای خود در این روز که “روز پدر” نام دارد، نگاه  ویژه ای نیز به پدران و مردان خود می کنند و با اهدای گل و هدایایی دیگر از زحمات این مردان و سرپرستان خانواده قدردانی و سپاسگزاری می نمایند.

روز پدر امسال برای ما گیلانیان کمی متفاوت تر سالهای گذشته شده است… امسال به یکباره جای خالی چندین پدر خانواده در شهر و بخصوص میان همسر و فرزندان خود بسیار احساس می شود.

پدرانی که سال گذشته در کنار آرامش و امنیت، چنین روزی را همراه با خانواده خود به خوبی و خوشی سپری کرده و خاطراتی لذت بخش از خود در این روز برای همسر و فرزندان بر جای گذاشتند ولی امسال…

شیرمردانی که سال گذشته لبخندهای زیبایشان در این روز و صحبت های دلنشین شان هنوز هم در خاطر و ذهن همسر و فرزندان خردسالشان نقش بسته و مرور می شود ولی امسال…

آسمانی هایی که هیچ چیزی در دنیا برای همسرانشان با ارزش تر و زیباتر از حضور مردانشان در خانه و بازی کردن با بچه ها نیست، مخصوصا وقتی صدای خنده آنان فضای خانه را شاداب تر می کند ولی امسال…

آری امسال روز پدر، جای آن شیرمردان و پدران آسمانی که جان خود را عاشقانه در راه دفاع از حریم اهل بیت عصمت و طهارت(ع) فدا نموده و به همگان درس ایثار و مقاومت دادند در استان و شهرمان خالی است…

آن شهدای گرانقدر و عزیزِ مدافع حرمی که سال گذشته روز پدر در کنار همسر و فرزندان خود بوده و اهل خانه سایه مردی را بر سر خود احساس می کردند که از نیکان و خوبان عالم بودند…

آری امسال روز پدر برای همسر بزرگوار و دو فرزند خردسال شهید تاسوعا سجاد طاهرنیای عزیز کمی سخت خواهد بود… برای دخترکی که سال گذشته در چنین روزی آغوش گرم پدر جایگاهش بوده و تپش قلب بابای خود را به زیبایی حس می کرد ولی امسال سنگ مزار و قاب عکس پدرش جایگزین آن روزهای شیرین شده است…

امسال روز مرد برای همسر مکرمه سید شهیدان مدافع حرم گیلان، شهید سید اسماعیل سیرت نیا هم دشوار است و خاطرات خوش سالهای گذشته اش با سید اسماعیل مهربان در چنین روزی لحظه به لحظه به ذهنش می آید و یاد آن روزها را گرامی میدارد...

آری امسال روز پدر برای همسر گرامی و سه فرزند قد و نیم قد شهید حبیب روحی دلاور هم سخت خواهد بود و از اینکه از حضور این مرد آسمانی در کنارشان محروم هستند، اشک و گریه همانند دیگر همسران و فرزندان شهدا روز پنجشنبه بر سر مزار آن شهید خواهند برد…

روز پدر امسال برای همسر بزرگوار و دو دختر شهید حامد کوچک زاده عزیز نیز دشوار است چراکه امسال فقط “تصویر” لبخند و تبسم حامد را بر سر مزار آن شهید خواهند دید و دلشان برای آن خنده های دلنشین همیشگی تنگ خواهد شد…

در این بین شهید جمال رضی دوست داشتنی هم که اخیرا به جمع دیگر رفقای خود پیوست امسال روز پدر به جای حضور خود، خاطرات به یاد ماندنی اش را برای همسر و فرزندان بر جای گذاشت… روزها و خاطراتی که همیشه یار و همراه دو پسر شیرین زبانش خواهد بود؛ مخصوصا آن پسر ۶ ساله ای که شش سال در چنین روزی لبخند و آغوش گرم پدر را احساس کرده ولی امسال همه کس را در اطراف خود می بیند الّا پدرش را…

آری امسال برای همسر بزرگوار شهید سعید مسافر عزیز هم سخت است، بانویی که حدود ۷ ماه از ازدواجشان می گذشت که ناگاه خبر شهادت و مسافرت همسرش به سوی خدا را دادند… بانویی که امسال می خواست تدارکات ویژه ای در این روز برای همسرش ببیند و اولین هدیه رسمی اش به عنوان روز مرد را تقدیم سعید کند ولی…

حال از دشواری ها و مشقت های آن عزیزان که بگذریم، اما خانواده ای که امسال بیشتر از سایر خانواده های شهدا روز پدر سختی را پشت سر خواهند گذاشت، همسر گرامی و ۳ فرزند شهید جاویدالاثر مدافع حرم لاهیجانی سید احسان میرسیار است. خانواده ای که از بهمن سال گذشته هیچ خبری از سید احسان نداشتند تا اینکه هفته های اخیر رسما خبر شهادتش را اعلام نمودند ولی هنوز پیکر مطهر این شهید گلگون کفن در سوریه پیدا نشده و خانواده اش همچنان بی قراری می کنند… برای این همسر شهید و ۳ فرزند دوست داشتنی اش خیلی سخت است که امسال نه سید احسان در کنارشان است و نه حتی مزاری دارد تا بر سر آن رفته و درد و دل کنند…

آری امسال خانواده های این پدران آسمانی و دیگر شهدای مدافع حرم گیلانی همچون شهیدان عطری، علیزاده، خوشه بر و عفتی روز ولادت حضرت امیرالمومنین علیه السلام(روز پدر) جای خالی آنان را در کنار خود احساس می کنند و با اشک و گریه به استقبال این روز خواهند رفت…

اللهم بحق امیرالمومنین عجل لویک الفرج…