سکوت تنها چاره متولیان راه‌آهن/ نماینده عالی دولت در گیلان چه پاسخی در قبال نقص‌های خط ریلی استان دارد؟

به گزارش گیلانستان، ساخت پروژه راه‌آهن قزوین-رشت از سال ۱۳۸۵ آغاز شد و در نیمه اسفند سال ۹۷ به بهره‌برداری رسید.

راه‌آهن قزوین-رشت به‌صورت یک‌خطه برای قطارهای باری، از ایستگاه سیاه چشمه در استان قزوین شروع‌شده و با عبور از روستاهای کوهین و شیرین سو در محدوده شهرهای لوشان، منجیل، رودبار، رستم‌آباد و امامزاده هاشم ادامه مسیر داده و به ایستگاه رشت می‌رسد.

این مسیر ریلی از ایستگاه رشت دوشاخه شده که یک شاخه با عبور از شهر پیربازار به بندرانزلی متصل شده و شاخه دوم آن به شهر مرزی آستارا در منتهی‌الیه غرب گیلان می‌رسد.

یکی از وجوه تمایز راه‌آهن در گیلان استفاده از ابنیه‌ی منحصربه‌فردی ازجمله ۸۰ پل است که رها کردن ساخت تعدادی از آن‌ها ازجمله در لاکان و فلکده، این روزها با شائبه‌هایی همراه بوده و تعدادی از نمایندگان مردم گیلان در مجلس شورای اسلامی نسبت به این نقیصه‌ها واکنش شنان داده‌اند و بعضاً علیرغم قرار گرفتن در روزهای پایانی دولت دوازدهم منتج به اخطارهای کتبی به وزیر راه و شهرسازی نیز شده است.

وکلایی همچون کوچکی نژاد، احمدی سنگری و بهروزی فر از گیلان در مصاحبه‌های جداگانه‌ای نسبت به عدم ساخت و حذف تعدادی پل و نیمه‌کاره رها شدن بعضی از پل‌ها در راه‌آهن قزوین-رشت-انزلی، ایجاد مشکل برای تردد روستاییان از روی خط آهن، ساخت غیراصولی راه‌آهن، اختلاف ارتفاع غیر فنی در طول خط و شیب نامتعارف راه‌آهن، فوت سه نفر در محدوده تقاطع هم‌سطح راه‌آهن منطقه لاکان، احتمال آب‌گرفتگی پل‌ها در طول خط آهن، وجود نقیصه‌هایی در مسیر راه‌آهن استان، استفاده از مصالح نامرغوب در ساخت راه‌آهن و تأکید بر تشدید کارشناسی‌ها و استانداردسازی راه‌آهن اعتراض کردند و بعضی از نمایندگان نسبت به تسلیم شدن شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران در مقابل شرکت ساخت و توسعه و عدم بهره‌برداری از طرح‌های ناقص راه‌آهن گیلان توسط شرکت راه‌آهن معترض شدند.

اعتراض نمایندگان مردم نسبت به وجود نقوص در ساخت راه‌آهن گیلان از یک‌سو و پذیرفتن طرح نیمه کاری و دارای نقص از سوی دیگر توسط راه‌آهن موضوع بسیار مهمی بوده که این روزها موجب افزایش نگرانی‌های اجتماعی در استان شده اما تاکنون هیچ‌کدام از مسئولان شرکت ساخت و یا راه‌آهن در استان نسبت به دغدغه‌های مطروحه واکنشی نشان نداده و سکوت اختیار کرده‌اند.

سکوت دستگاه‌های زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی در گیلان و از همه بدتر بی‌توجهی نماینده عالی دولت در گیلان نسبت به دغدغه‌هایی که نمایندگان مردم و همچنین رسانه‌ها مطرح می‌کنند علاوه بر صحه گذاشتن بر وجود نقیصه‌های فراوان، زمینه بی‌رغبتی از استفاده شبکه ریلی را در استان رقم می‌زند و راه‌آهنی که حلقه مفقوده در کریدور جنوب – شمال بود و حتی ازلحاظ بین‌المللی نیز حائز اهمیت است را به یک ابر چالش در منطقه تبدیل می‌کند.

هزینه تکمیل و ساخت راه‌آهن رشت به قزوین و در ادامه به بندر انزلی و آستارا از بیت‌المال و بودجه ایرانیان تأمین‌شده تا به اقتصاد این استان کمک کند اما آنچه نمایندگان مردم اذعان و مشاهدات عینی نشان می‌دهد، تحقق اهداف تبیین شده برای کشور با این نوع ساخت بدون شک به وقوع نخواهد پیوست.

یکی از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نیمه کار رها شدن پل راه‌آهن منطقه لاکان را باعث فوت سه نفر دانسته که این مسئله علیرغم تشدید نگرانی‌ها با هیچ واکنشی از سوی متولیان راه‌آهن روبرو نبوده است.

علاوه بر پل غیر هم‌سطح در لاکان، رها شدن پل نیمه‌کاره در نزدیکی ایستگاه راه‌آهن رشت (فلکده) خود نمونه بارزی از کم‌کاری‌ها در احداث و از آن بدتر، در تحویل گرفتن پروژه نیمه‌کاره از سوی راه‌آهن است که به نظر می‌رسد علاوه بر نماینده عالی دولت در استان، دستگاه قضا و مدعی‌العموم نیز باید در آن ورود کند و در مقابل تداوم تضییع حقوق مردم بایستد.

اکنون با نیمه ساختن راه‌آهن در قطعه قزوین رشت و احتمال حذف ابنیه‌ای نظیر پل‌ها در قطعه رشت انزلی این سؤال را در اذهان متبادر می‌کند که این حذفیات چه خساراتی را به مردم می‌زند؟

ساخت غیر فنی و غیراصولی راه‌آهن در گیلان از یک‌سو و نگرانی‌ها و اعتراضات مردم حاشیه ریل از سوی دیگر می‌طلبد مسئولان شرکت ساخت و همچنین راه‌آهن پاسخی شفاف و درخور داشته باشند.

سؤالاتی که هرروز بر دامنه و وسعت آن‌ها این روزها افزوده می‌شود اینکه چرا راه‌آهن درباره ساخت غیراصولی راه‌آهن در گیلان، رعایت نشدن استانداردها و حذف پل‌ها در طول خط ریلی ساکت مانده و در مقابل شرکت ساخت و توسعه تسلیم‌شده است و علاوه بر آن چرا تاکنون استاندار غیربومی نسبت به این‌همه نقیصه‌ای که همگان آن‌ها را فریاد می‌زنند، رویه سکوت را در پیش‌گرفته است و با این سطح از ساخت غیر فنی راه‌آهن و بهره‌برداری غیر ایمن از آن، رضایت داده است.

روستاییان حق‌دارند زندگی به‌دوراز تنش داشته باشند اما با گذر راه‌آهن از میان زمین‌هایشان، دام‌هایشان که بخشی از ذخیره گوشتی و پروتئینی کشور را تأمین می‌کند در معرض تهدید است که برخورد چندین دام با قطار و تلف شدن آنان مثال بارز این معضل است.

وجود ترافیک کیلومتری خودروها در محل گذرگاه هم‌سطح راه‌آهن و تصادفات متأثر از آن نیز یکی دیگر از معضلات است که مردم نسبت به آن شدیداً اعتراض دارند و فعالان رسانه بارها آن را نقد کردند اما راه‌آهن مستقر در استان در هیچ سطوحی حتی در حد روابط عمومی تاکنون جوابی به اعتراضات و انتقادات وارده نداده است.

انتهای پیام/فارس