افتخار می‌کنم زیر سایه برادرم قرار گرفتم/ در اوقات فراغت با دخترم “کافه‌گردی” می‌کنم

به گزارش گیلانستان، به مناسبت سال جدید پایگاه خبری “شمال ما” گفتگویی متفاوت با فرهام زاهد عضو شورای اسلامی شهر رشت و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورا انجام داد که در آن موضوعات مختلف زندگی شخصی و کاری وی مورد کنکاش قرار گرفت:

با عرض سلام و تبریک سال نو، سال ۹۶ برای شما چطور گذشت راضی بودید؟

سلام سال نو را به شما و همه مردم با فرهنگ رشت تبریک می گویم. بله در کل راضی بودم، از نظر شخصی از روند کاری شرکتم در گمرک و منطقه آزاد انزلی رضایت داشتم و از سوی دیگر بسیار خوشحالم که توانستم در انتخابات شورای شهر اعتماد مردم را جلب کرده و به شورا راه یابم. تداوم دولت تدبیر و امید هم از اتفاقات خوب سال ۹۶ بود. البته متاسفانه شاهد اتفاقات ناگواری هم در این سال بودیم که کام مردم را تلخ کرد. ان شاء الله که سال ۹۷ سال بهتری برای مردم عزیز باشد و در آن شاهد رونق اقتصادی، از بین رفتن رانت ها و برابری بیشتر باشیم و نظام قدرتمند و متکی بر مردم به کار خویش ادامه دهد.

چه نمره ای به عملکرد خود در سال گذشته می دهید؟

آدمی بسته به ظرفیت خود به هر نقطه ای برسد باز احساس می کند می تواند موفق تر باشد، به نظرم این به نظر مردم بستگی دارد که چه نمره ای به عملکرد بنده بدهند. مطمئننا مردم اگر راضی باشند با رای خود در دور بعد انتخابات رضایت خود را نشان خواهند داد.

الویت شما در سال ۹۷ در حوزه مدیریت شهری چیست؟

بزرگترین مشکلات شهر رشت مشخصا بحث زباله سراوان، رودخانه های گوهر رود و زرجوب و ترافیک است اما چیزی که اهمیت دارد بحث توان مدیریت شهری رشت برای حل این مشکلات است، در بودجه نیز ما برخی از این پروژه ها را ستاره دار معرفی کرده ایم یعنی به تحقق یک سری در آمد ها وابسته هستند. از نگاه خودم نیز بحث سراوان باید الویت قرار گیرد چون مستقیم با زندگی و سلامت مردم در ارتباط است. با رفع مشکلات رودخانه های آلوده رشت نیز آنها می توانند برای شهر درآمدزایی داشته باشند مانند آنچه در بسیاری از کشورهای دنیا می بینیم.

در حوزه فرهنگی چطور؟ معضل بزرگ رشت را چه می بینید؟

در بحث فرهنگی اعتقاد من این است که ابتدا باید از خودمان شروع کنیم. شاید در حال حاضر در کوتاه مدت کار فرهنگی تاثیر گذاری روی این نسل نشود انجام داد به نظرم باید تمرکز ما روی نسل بعدی باشد. امروز ما شاهد واکنش های بسیار منفی در قبال توصیه فرهنگی هستیم مثلا دیده شده که در مقابل اعتراض به ریختن زباله در خیابان با جمله به شما ارتباطی ندارد از این مسئله به راحتی عبور کرده اند. به اعتقاد من اینگونه کارهای فرهنگی باید از بازدارندگی شروع شود همانطور که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته دنیا مثل ژاپن در ابتدا کار فرهنگی را از قوانین باز دارنده و جریمه شروع کرده اند و سپس این کار به صورت یک فرهنگ به نسل های بعدی منتقل شده است.
در واقع مدل تجویزی من مدل مدیریتی دیکتاتوری خیرخواهانه است که در بلند مدت به یک فرهنگ تبدیل خواهد شد. البته برخی مشکلات از کمبود امکانات است که باید مجموعه مدیریتی شهر آن را حل کند.
نکته مهم این است که مهم تر از خود قانون شکل اجرای آن است ما بارها در سالهای گذشته دیده ایم که دولت ها هر قانونی را خواسته اند نهادینه کنند از شهر رشت شروع کرده اند مانند بحث بستن کمربند ایمنی در رانندگی که رشت پس از تهران دومین شهری بود که این قانون در آن به خوبی به اجرا در آمد.
در کنار اینها مهاجرت ها به شهر رشت یک سری خرده فرهنگ های دیگری را وارد شهر کرده است که شاید دیگر نتوان با صراحت گفت این شهر رشت به آن معنی که همه رشتی هستند نام دارد. متاسفانه امروز با بی موالاتی ما شاهد آسیب های زیادی به محیط زیست خود هستیم، برای اینکه محیط زیست سالمی داشته باشیم راهی جز کاهش زباله تولیدی، تفکیک زباله از مبدا و کاهش استفاده از خودروهای شخصی نداریم که البته شهرداری نیز باید با توسعه حمل و نقل عمومی این شرایط را فراهم کند. گویا زندگی پر استرس شهری قدری ما را عصبی و بی ملاحظه به محیط زیست کرده است.

شبهای روشن رشت را چطور می بینید؟

به نظرم طرح بسیار خوبی است.اصولا رشتی ها به دلایل زیادی تا پاسی از شب بیدار هستند که این در ایران منحصر به فرد است. چیزی که در خیلی از شهرهای دنیا وجود دارد و از آن به بهترین نحو برای اهدافی نظیر جذب گردشگر استفاده می شود. تنوع غذایی رشت بسیار زیاد است که نشان می دهد گذشتگان ما روی این موضوع بسیار کار کرده اند. اینها همه برای بحث گردشگری امتیازات مهمی هستند. از نگاه من هوای رشت بیش از آنکه هوای کار باشد هوای لذت بردن از زندگی است. رشت یک حلال است که همه را در خود حل می کند. رشت را باید دوست داشت.

اوقات فراغتتان را چطور می گذرانید؟

اگر در منزل باشم بیشتر تلویزیون و مشخصا برنامه های ورزشی مانند فوتبال و تنیس می بینم. به شدت علاقمند به فوتبال هستم البته گاهی برنامه های سیاسی را هم دنبال می کنم. حداقل دو یا سه روز در هفته در چمن مصنوعی پارک شهر فوتبال بازی می کنم و با دخترم کافه گردی می کنم.

بهترین دوست شما در بین اعضای شورای شهر چه کسی است؟

از قبل از شورا با آقایان حاجی پور، رسولی و رمضانپور ارتباط خوبی داشتم و با ورود به شورا با باقی دوستان مانند آقایان عبداللهی، علوی و عاقل منش که بسیار آرام و خوش اخلاق است بیشتر آشنا شدم اما کسی که به واسطه شورا من عاشق شخصیتش شدم آقای شکریه است که فوق العاده است.

برخی شورای پنجم را شورای خنثی می دانند نظر شما چیست؟

کاملا مخالفم. شورای پنجم شورای آرامی است. از تعدد جلسات کمیسیون ها گرفته تا رسیدن آسفالت رشت به مرز هزار تن همگی موید تاثیر گذاری این شورا است. شهردار محترم هم نظم خوبی در بحث پرداختی ها برقرار کرده است‌. شورای پنجم جایی است که در آن قندان پرتاب نمی شود، توهین نمی شود اگر اینها خنثی بودن است من عاشق خنثی بودن هستم. شاید برخی جنگ و جدل و حاشیه را دوست دارند اما مسئولی که می خواهد برای مردم تصمیم بگیرد باید در آرامش این تصمیمات را بگیرد.

بزرگ ترین هدف زندگی شما چیست؟

از نظر مادی همواره تلاشم این بوده که وضعم خوب باشد. البته به این معنی که مثلا ویلا یا ماشین آنچنانی داشته باشم خیر بلکه در حدی که دغدغه مالی نداشته باشم و زندگی آرامی داشته باشم.

برخی معتقد هستند فرهام زاهد از بین اعضای شورای شهر زندگی لوکسی دارد نظر خودتان در این رابطه چیست؟

از نگاه من تفاوت آنچنانی وجود ندارد اما اگر هم تفاوتی دیده می شود به نگاه من به زندگی برمی گردد که معتقد هستم باید از زندگی لذت برد. اینکه مثلا من لباس یا ماشین خوب نداشته باشم یا سفر نروم فکر نمی کنم دوایی از درد عزیزانی که این امکان برای آنها نیست دوا کند. من باید در حوزه کاری خودم بهترین عملکرد را داشته باشم و در کنار آن به تفریح و زندگی خودم بپردازم. فکر می کنم مسئول باید طعم زندگی و لذت بردن از آن را بچشد تا بتواند آن را به مردم منتقل کند. البته برخی هم هستند که این امکان برای آنها وجود دارد اما بسته به نوع نگاه خود از زندگی لذت نمی برند. شاید از نگاه دیگران کمی عجیب باشد اما من در تعطیلات حتی با برادرم فیاض پلی‌استیشن بازی می کنیم چه اشکالی دارد؟ امیدوارم روزی برسد که همه مردم عزیز بتوانند از زندگی خودشان لذت بیشتری ببرند.

دیدگاهی وجود دارد که فرهام زاهد را کاملا در زیرسایه برادرش (فیاض زاهد) قرار می دهند و بخش زیادی از موفقیت های شما را هم به برادر شما ارجاع می دهند پاسخ شما چیست؟

اول این را بگویم که برادر بزرگم فیاض با توجه به نوع شخصیتش در خانواده همه او را دوست دارند. طبیعتا چون به لحاظ سنی از من بزرگ تر است زودتر از من فعالیت های سیاسی و کاری خود را شروع کرده و طبیعی است که من در زیر سایه ایشان قرار گیرم که به آن افتخار هم می کنم.
اما در حوزه تصمیم گیری های کاری هر کدام از ما تصمیمات خودش را دارد و اصلا این فضا در خانواده ما وجود ندارد که مثلا برادرم کاری را از من بخواهد که باید انجام بشود. به طور مثال در سال ۸۱ برادرم (فیاض) مخالف حضور من در انتخابات بود و یا در زمانی دیگر مخالف حضور بنده در حزب ندا بود که در هر دوی این موارد من تصمیم دیگری گرفتم. بله من از برادرم مشاوره می گیرم اما در حوزه تصمیم گیری کاملا استقلال دارم.

اولین چیزی که از شنیدن این کلمات به ذهنتان می رسد را بگویید.
شورای چهارم: استیضاح و ثابت قدم
شورای پنجم: شورای آرام
رشت: بهترین نقطه دنیا
رشتوند: یک افتخار
فوتبال: زندگی
یوونتوس: عشق ۲۵ ساله
اصلاحات: راه ناگزیر
خبرنگار: از ارکان دموکراسی

و حرف آخر؟

همه ما برای اینکه کاری را به نحو احسن انجام دهیم باید نسبت به آن تعلق خاطر داشته باشیم امیدوارم تعلق خاطر همه ما وطن ما باشد و هرکاری را که انجام می دهیم در راستای سربلندی و پیشرفت ایران عزیزمان باشد.

انتهای پیام/