رقابت شدید بین اصلاح‌طلبان گیلان برای خودشیرینی نزد استاندار جدید!

به گزارش گیلانستان، شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان گیلان چهار کاندیدا را که اصلی‌ترینش «هادی حق‌شناس» بود به وزارت کشور معرفی کرد تا یکی از آنان استاندار گیلان شود. پس از حمایت روسای چند ستاد روحانی در گیلان از حق‌شناس، شنیده‌ها حکایت از رایزنی و لابی گیلانی‌های اصلاح‌طلب ساکن تهران برای استانداری حق‌شناس داشت اما داستان به همین سادگی پیش نرفت.

وقتی شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان بیانیه داد و از چهار نفر برای استاندارشدن حمایت کرد شورای عالی اصلاح‌طلبان استان که تشکلی بزرگ‌تر و همه‌گیرتر است حاضر به حمایت از آن لیست نشد زیرا هرمز ربانی رئیس این شورا پشت‌پرده از «احمد دنیامالی» رفیق دیرینه‌اش حمایت می کرد‌. البته در دنیامالی در تهران دوستانی داشت که از او حمایت کنند. ربانی تا لحظه آخر سکوت کرد و حتی زمانی که تنها یک شانس به غیر از «مصطفی سالاری» برای استانداری گیلان به نام حق‌شناس وجود داشت حاضر به حمایت از او نشد.

از سوی دیگر فیاض زاهد هم با حق‌شناس همراه نبود. او که به لطف محمد باقر نوبخت به پست‌های اقتصادی و درآمدزای خوبی رسیده است تمایلی برای رودررو شدن با نوبخت نداشت و همچون او از گزینه دیگر استانداری گیلان یعنی «کیوان محمدی» حمایت می‌کرد البته در پس پرده. به همین دلیل اوایل زمان تعیین شده معرفی استاندار گیلان به خارج از کشور سفر کرد تا زیر فشار دوستان اصلاح‌طلبش برای حمایت از حق‌شناس قرار نگیرد.‌ زمانی هم که از سفر بازگشت در سکوتی معنادار فرو رفت.

حکایت حزب ندا اما از همه جالب‌تر است. حزب عجیب و غریب ندا برای آنکه ثابت کند چه اختلاف ریشه‌داری با اصلاح‌طلبان دارد گزینه اصلی آنان یعنی حق‌شناس را از لیست چهار نفره خود خط زد و در اقدامی موزیانه نام گزینه غیربومی یعنی سالاری را جایگزین کرد تا درصورت انتخاب کیوان محمدی یا سالاری هردو گزینه را برای خودش داشته باشد و در صف اول همراهان استاندار قرار گیرد. ناگفته نماند که صحبت‌هایی از لابی علی سحرخیز با برادر استاندار جدید یعنی سالاری شنیده شده است. فرهام زاهد هم‌حزبی سحرخیز و برادر فیاض زاهد نیز در مصاحبه‌ای که خشم اصلاح‌طلبان را برانگیخت گفته بود که ما به استاندار اعتدالی در دورۀ روحانی نیازمندیم تا پشت پا بزند به هویت اصلاح طلبی خود.

در چنین شرایطی روسای چند ستاد روحانی در شهرهای کوچک هم بودند که ساز ناکوک با صلاح‌طلبان زدند و از رقبای حق‌شناس حمایت کردند.

احزاب و شخصیت‌های سیاسی اصلاح‌طلبی هم بودند که رسانه‌های حامی حق‌شناس بر آن‌ها نام «غضنفر اصلاحات» گذاردند؛ افرادی مانند مازیار صیادی، احمد مرادی و غلامحسین بخشی که نام فراکسیون اصلاح‌طلبان برخود نهادند تا انشقاق و اختلاف را به گوش تهرانی‌ها برسانند! و مبادا که کیوان محمدی استاندار نشود. زیرا این فراکسیون تنها افرادی از اصلاح‌طلبان استان بودند که در دورۀ حسن روحانی از سوی نوبخت و کیوان محمدی به پست‌های مدیریتی رسیدند.

استاندار گیلان روز یکشنبه انتخاب شد و عصر روز یکشنبه معارفه گردید. در این شرایط شاخک‌های اصلاح‌طلبان برای یافتن صندلی‌های ریاست و مدیریتی به سیاق سال‌های گذشته تکان خورده است و همه دور سالاری استاندار جدید جمع شده‌اند. اینجاست که اصلاح‌طلبان به دو قسمت تقسیم شده‌اند. یک اقلیت که می‌گویند همچنان از دولت حمایت می‌کنند و با اشاره به مقاله یکی از روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب پروژۀ «دولت در سایه» را انتخاب می‌کنند تا به عنوان یک‌ متحد منتقد شناخته شوند و در سوی دیگر اکثریتی هستند که در مراسم معارفۀ استاندار بر سر نشستن در صندلی‌های جلویی و چشم در چشم شدن با استاندار و روبوسی با او و برادرش مسابقه گذاشتند. مانند احمد رمضانپور نرگسی که در جلسۀ معارفۀ استاندار همان ردیف اول ایستاد تا برایش صندلی تهیه کنند یا در مراسم عزاداری اهالی ورزش استان مدام سعی در قرار گرفتن کنار استاندار داشت به طوریکه در عکس‌ها کاملا مشهود است.

حال در ارودگاه اصلاح‌طلبان از سیاسیونش گرفته تا اهالی رسانه‌اش، رقابت شدیدی برای خودشیرینی نزد استاندار و تیم بوشهری‌اش در‌گرفته است. طیف سیاسی‌ای که جز تعداد معدودی از اعضایش، مابقی فقط به فکر ماندن و گرفتن قدرت به هر قیمتی هستند و گویی هیچ‌گاه بازنشسته نمی‌شوند. طیفی که هیچ اصولی در سیاست ندارد جز نشستن بر صندلی ریاست. در این راه حتی به یکدیگر هم رحم نمی‌کنند و همین صندلی‌هاست که عداوتی عجیب مابین جوانان و پیرانش راه انداخته است. ژنرال‌های اصلاح‌طلب همچنان در پی ‌پست هستند و حتی از ریاست هیات‌های ورزشی هم نمی‌گذرند و اکنون با بی‌مهری دولت، در خماری به سر می‌برند و جوانان نیز دست به هرکاری می‌زنند تا پیران را از دور رقابت خارج کنند و به کوچک‌ترین پست مشاوره هم راضی‌اند. آیا مردم می‌توانند به این جریان و اعضایش اطمینان کنند؟ نتیجه انتخابات شورای شهر پاسخ به این سوال را به خوبی روشن ساخت. اما آیا خود اصلاح‌طلبان برای این حرص زایدالوصفشان برای گرفتن پست حدی می‌شناسند؟ ظاهرا امروز تنها چیزی که در بین اکثریت اصلاح‌طلبان گیلان دیده نمی‌شود، اصلاح‌طلبی و پایبندی به اصول و عقایدشان است.

منبع: شمال ما