«پهلوان عزیز» و تاسیس نخستین باشگاه ورزشی در گیلان

به گزارش گیلانستان،پهلوان «عزیز وکیل منفرد» در ۲۲ بهمن ۱۲۹۸ در شهر «بندر انزلی» به دنیا آمد. خدمات ارزنده وی به ورزش ایران باعث شد تا از وی به عنوان «پدر ورزش ایران» نام برده شود.

وی یکی از ۱۰چهره برتر تاریخ ورزش ایران محسوب شود که موسس اولین باشگاه ورزشی در گیلان و سومین باشگاه ورزشی در ایران است. «وکیل منفرد» اولین دونده ماراتن ایران و دارنده مدال قهرمانی کشور و ۱۵۰۰، ۳ هزار متر و ۱۰هزار متر بود.

وکیل منفرد همچنین قهرمان اولین مسابقه دو ماراتن سال ۱۳۱۹ است که در مسیر جاده مخصوص کرج تا چهارراه ولیعصر تهران برگزار شد. در آن زمان کسی اطلاع دقیقی از مسافت دقیق دو ماراتن نداشت، به همین دلیل دوندگان به جای ۴۲کیلومتر، ۵۶ کیلومتر دویدند. با این حال، وی رکوردار دوی ماراتن کشور و صاحب عناوین متعدد آسیایی و جهانی بود، رکورددار پنج هزار متر را با زمان ۴۷/۱۶ دقیقه سال ها به نام خود ثبت کرد.

«وکیل منفرد» بنیانگذار باشگاه «گیو» بندر انزلی است که در رشته هایی نظیر فوتبال فعالیت داشت. پهلوان «عزیز وکیل منفرد»، تمام پاداش خود از قهرمانی اش در سال ۱۳۱۹ دو ماراتن را صرف خرید زمین چندهزار متری کرد تا باشگاه ورزشی گیو بندر انزلی را تاسیس کند تا جوانان گیلان و بندرانزلی بدون پرداخت حق عضویت، بتوانند از آن استفاده کنند.

باشگاه ورزشی گیو بندر انزلی سومین باشگاه ورزشی ایران، بیش از هفتاد سال است که در رشته هایی نظیر؛ دو میدانی، بسکتبال، والیبال، فوتبال، دوچرخه سواری فعال است و در گذشته در رشته راگبی و… برای بانوان و آقایان تکاپو داشته است.

باشگاه بوکس گیو بندرانزلی در دهه ۵۰، قطب اول بوکس ایران بود و قهرمانان بسیاری را به بوکس ایران و آسیا شناسانده و تعدادی از این ایشان به عنوان نماینده ایران در المپیک حضور یافتند. «پهلوان عزیز»، همچنین قهرمان اولین دوره مسابقات دو مارتن در ایران در سال ۱۳۱۹، قهرمان کشور در ۲۵۰۰متر، قهرمان کشور در دو ۳ هزار متر، قهرمان کشور در دو ۱۰هزار متر و موسس اولین نشریه ورزشی ایران به نام گیو انزلی بود که در دفتر باشگاه گیو انزلی به چاپ می رسید.

«سهراب وکیل منفرد» قهرمان بوکس ایران و یکی از فرزندان عزیز وکیل منفرد در ارتباط با خصوصیات پدر اینچنین می‌گوید: بچه که بودم از این که پدرم اینقدر نگران جوانان شهر بود دلگیر بودم، می‌خواستم پدرم تمام و کمال برای ما باشد ولی اکنون افتخار می‌کنم به هرآنچه در کودکی دلم را کودکانه می‌شکست. همه جوانان شهر پدرم را دوست داشتند زیرا می‌دانستند او همچون یک پدر دلسوز است، روزی که پدر دارفانی را وداع گفت می‌توانم به جرئت بگویم شهر انزلی عزادار رفتنش بود.

وی می‌گوید: یادم می‌آید ۹ ساله بودم، یک روز صبح متوجه درگیری لفظی پدر و مادرم شدم. مادرم از پدر می‌خواست با پولی که در خانه داریم برای صبحانه پنیر بخرد و پدر می‌گفت باید برای بچه‌های باشگاه توپ بخرم، یک روز بچه‌هایمان پنیر نداشته باشند اتفاق خاصی نمی‌افتد ولی یک روز بچه‌های باشگاه بی توپ بمانند امکان دارد از ورزش دلزده شده، آواره کوچه‌ها شده و شاید راه بیراهه را در پیش بگیرند. آن روز از پدر رنجیدم که دیگران را به ما ترجیح داد با این که بی صبحانه هم نماندیم ولی اکنون با یادآوری خاطره آن روز احساس می‌کنم پدرم مردی مهربان بود، مرد عاشقی که تمام کودکان و جوانان شهر را همچون فرزندان خود پدرانه دوست داشت و دلواپس فرداهایشان بود.

«پهلوان عزیز وکیل منفرد» سرانجام در ۵تیر ماه ۱۳۷۹ در زادگاهش برای همیشه چشم از جهان فروبست.

پایان پیام/