حضور کارشناسانی با چشمان بسته در گیلان/ پورسینا بیمارستان درجه یک کشور شد؟!/ مردم هیچ، لااقل از کادر درمان نظرخواهی می‌کردید!

به گزارش گیلانستان، خبر مسرت بخشی در خروجی سایت اطلاع‌رسانی بیمارستان پورسینا رشت مبنی بر قرارگیری نام این بیمارستان در لیست بیمارستان‌های درجه‌یک کشور به اطلاع عموم رسید.

در خبر انتشاریافته ذکرشده بود که ۱۳و ۱۴ اسفندماه سال ۹۹، پورسینا میزبان ارزیابان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و ازنظر استقرار نسل چهارم استانداردهای اعتباربخشی ملی بیمارستان‌ها، مورد ارزیابی قرارگرفته است.

در پی انتشار این خبر و با تعویق کمتر از ۲۰ دقیقه مجدداً خبر دیگری در سایت مرکز آموزشی، درمانی و پژوهشی پورسینا منتشر شد و در آن خبر، رئیس مرکز آموزشی درمانی پورسینا رشت طی پیامی ضمن تبریک به یکایک کارکنان مرکز آموزشی درمانی پورسینا به مناسبت موفقیت در ارزیابی اعتباربخشی ملی بیمارستان‌های کشور، از زحمات آنان تقدیر کرد.
یقیناً فرایند نظارت و اعتباربخشی بیمارستان‌های دولتی و آموزشی بر اساس چارت مشخص ارزیابی و سنجش می‌شوند اما نمی‌توان مشاهدات عینی را در این بیمارستان نادیده گرفت و از آن عبور کرد.

ابنیه و فضای فیزیکی مرکز آموزشی، درمانی و پژوهشی پورسینا رشت بر اساس مستندات به حدود یک‌صد سال می‌رسد و این فضا در حالی مورد ارزیابی قرارگرفته که گویا چشم کارشناسان خبره وزارت بهداشت به ابنیه فرسوده و مستهلک آن نیفتاده است.

فضای فیزیکی درمانی و آموزشی مورد ارزیابی قرارگرفته پورسینا که الان عنوان درجه‌یک را نیز با خود به یدک می‌کشد نه‌تنها متناسب با درمان و شأن بیماران نیست بلکه فضای مورد استفاده آن سال‌ها هست که منقضی شده و در شرف تخریب قرار دارد.

جانمایی فضاهای بستری بیمارستان، بخش اورژانس، اتاق‌های عمل، رادیولوژی، سردخانه و سایر بخش‌های اداری آن به‌گونه‌ای است که نه در تابستان بیمار، بیمار بر، پزشک و پرستار در امان است و نه در فصل زمستان طاقتی برای ارائه خدمات به بیماران باقی می‌ماند.

بر اساس تاریخ ذکرشده در خبر ، دقیقاً در همان مواقعی که کارشناسان ارزیابی و اعتباربخشی در مرکز آموزشی درمانی پورسینا رشت حضور داشتند، باران سیل‌آسا رودی خروشان در محوطه بیمارستان به راه انداخته بود که صدای نفرین و ناله بیمار، همراه، بیمار بر، تا ستاد مرکزی وزارت بهداشت نیز شنیده می‌شد.

عدم ارائه به‌موقع خدمات تشخیصی و درمانی در مرکز آموزشی درمانی پورسینا که غالباً با نارضایتی بیماران و همراه آن‌ها مشهود هست ازجمله نکاتی بوده که به نظر می‌رسد کارشناسان ارزیابی و اعتباربخشی بیمارستان از آن غافل مانده‌اند.

به‌جرئت می‌توان گفت که تقریبا هیچ خانواده گیلانی وجود ندارد که گذرش به این مرکز آموزشی و درمانی باز شود و رضایت نسبی از نحوه ارائه خدمات آن بیمارستان داشته باشد.

بهانه‌های مختلف کادر درمان در ارائه خدمات درمانی که متأثر از ناتوانی تیم مدیریتی بیمارستان هست با هر بار مراجعه به بخش‌های بستری بیمارستان، اورژانس و یا سایر بخش‌ها مشخص هست و گواهی مستدل برای این ادعا است.

تخت‌های بیمارستانی مستهلک و فرسوده، فضای آموزشی بروز نشده که به‌جرئت می‌توان گفت انترن ها و رزیدنت‌ها همان فضای سال‌های ابتدایی خود را تجربه می‌کنند از دیگر ابعادی است که ممکن هست از دید کارشناسان ارزیابی و اعتباربخشی وزارت خانه پنهان مانده باشد اما به‌یقین از دیدگان مردم محروم گیلان که همچنان پورسینا را ناجی خود می‌دانند، پنهان نخواهد ماند و کاملاً آشکار است.

اکنون با فضایی که هر بیمار و یا همراه بیماری با وارد شدن به مرکز آموزشی درمانی پورسینا تجربه می‌کند با آنچه کارشناسان وزارت بهداشت ارزیابی کرده‌اند، اختلاف به‌اندازه زمین تا آسمان است و این مسئله باید علاوه بر رسانه‌ها، توسط دستگاه‌های ارزیابی و نظارتی بیرونی نظیر سازمان بازرسی، دادستانی و یا دیوان محاسبات نیز پایش و ارزیابی شوند.

انتهای پیام/