هشت سال با حامد زندگی کردم اما هشت بار عصبانیت از او ندیدم/ بی‌قراری‌های هر روزه فرزندان در غم دوری پدر

به گزارش گیلانستان، سمیه روزافزای در جمع معتکفین مسجد امام حسین (ع) رشت اظهار کرد: بیش از دو سال از شهادت حامد می‌گذرد؛ شهید حامد کوچک‌زاده در ۱۲ بهمن سال ۹۴ در عملیات نبل الزهرا به آرزوی دیرینه‌اش رسید و من را با کوله باری از دوری و فراق تنها گذاشت.

وی با بیان اینکه غم دوری همسر آن‌هم تنها پس از هشت سال زندگی مشترک غم کمی نیست گفت: این دوری را تحمل می‌کنم تا بر عهدی که با خدا بستیم بمانم.

همسر شهید کوچک‌زاده با اشاره به بی‌قراری‌های فرزندانش در غم دوری پدر بیان کرد: هر روز با بی‌قراری‌های ریحانه هشت و فاطمه چهارساله بی‌قرار و با بابا کردنشان کم‌صبر می‌شوم، وقتی چشم‌هایشان به دنبال بابا می‌گردد چشم‌هایم اشک‌بار می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه مسئولیت زندگی دو کودک کم سن و سال برایش هزینه‌های بسیار روحی و جسمی دارد افزود: خوب می‌دانم رسالت من پس از شهادت همسرم، تربیت خوب فرزندانمان است.

روزافزای با اشاره به دل‌بستگی‌های دنیا و چشم‌پوشی شهید از رنگ‌های دنیا تصریح کرد: دنیا با تمام زیبایی‌هایش می‌تواند در برابر راه، هدف و مقصدی بزرگ که جز دیدار محبوب در بهترین حالت‌ها نیست فنا شود و درک این هستی دلی بزرگ می‌خواست که خدا آن را به حامد بخشید.

وی با بیان اینکه شهدای مدافع حرم نمونه واقعی یاران امام حسین (ع) در عاشورا بودند اظهار کرد: امروز ما جوابگوی این حرکت عظیم که از مرزها خارج شد هستیم و نباید محور حق را با جناح‌بازی‌های سیاسی تحت‌الشعاع قرار دهیم و باید پس از شهدا سربازان خوبی برای انقلاب باشیم.

همسر شهید کوچک‌زاده با اشاره به سخنان سردار سلیمانی درباره شهدا بیان کرد: شهید؛ شهید بوده که شهید شده است، یعنی شهیدوار زیسته تا به این مقام قرب الهی رسیده است.

وی با اشاره به خوش‌اخلاقی شهید کوچک‌زاده گفت: شهید نه‌تنها در برخورد با دیگران بلکه در منزل نیز بسیار خوش‌برخورد و مهربان بود‌.

همسر شهید کوچک‌زاده با بیان اینکه تنها هشت سال با شهید کوچک زاده زندگی کرده است افزود: هشت سال با حامد زندگی کردم اما هشت بار عصبانیت از او ندیدم؛ شهید بسیار جلوی عصبانیت خود را می‌گرفت.

وی با اشاره به توجه شهید به دستگیری از فقرا خاطرنشان کرد: شهید معتقد بود کمک به دیگران روزی افراد است و این روزی قسمت هرکسی نمی‌شود.

روزافزای با اشاره به فعالیت‌های فرهنگی شهید کوچک‌زاده گفت: شهید حامد را به‌عنوان یک شهید فرهنگی می‌شناسند‌؛ اگر حامد روزی کاری انجام می‌داد، آن روز روح آرام و رضایت کافی داشت.

وی علت رفتن شهید به سوریه را دغدغه و توجه شهید به مسائل فرهنگی دانست و تصریح کرد: اگر کسی را دوست داریم باید دوست داشتن‌هایش را نیز دوست بداریم، اگر حامد می‌ماند از خودش راضی نمی‌شد بنابراین با رضایت او را راهی سوریه کردم.

همسر شهید کوچک‌زاده با گلایه از رسانه درباره بزرگ‌نمایی زندگی شهدا بیان کرد: شهدا انسان‌های دست نایافتنی نبودند بلکه علاوه بر معنویات به تفریحات دنیایی خود نیز می‌پرداختند؛ اما رسیدن به مقام آن‌ها نیز کار دشواری است.

وی با اشاره به خوابی که از شهید دیده گفت: یک‌شب گفتم حامد تو که مدافع حرم بودی، کاش می‌شد شهید نمی‌شدی و برمی‌گشتی؛ اما شهید گفت؛ من جایی نرفته‌ام و هنوز پیش شما هستم.

انتهای پیام/ فارس