ویروسی خطرناکتر از کرونا!

به گزارش گیلانستان/ سیدصادق آقازاده: طی هفته های اخیر پیکره ی ایران اسلامی زخمی از اتفاقاتی است که منجر به نوعی افسردگی اجتماعی در میان آحاد مردم گردیده و این آسیب، بسیاری از سازوکارهای اساسی حاکمیت را با چالشی جدی مواجه نموده است. با این همه وجه این نوشتار نه از منظر انتقادی نسبت به عملکردی که مملو از فضاحت است، بلکه با رویکردی تاملی نسبت به “خود” به عنوان یک انسان نگارش میشود. اساسا هدف دین و به تبع آن حکومت دینی رساندن انسان به کمال است، مقامی که قرار نیست در آن هر آنچه نکوهیده قلمداد میشود هویدا گردد، از این منظر و ذیل این تفکر ناب سریعا یک نمودار رسم کنیم و جایگاه خود را با انسانیت، فرهنگ، شعور، شرف، گذشت، غیرت و ادب به عنوان یک ایرانی با دینمان، مذهبمان، تاریخمان و هر آنچه که به آن مفتخریم، بسنجیم! وقتی به حافظه تاریخی خود رجوع میکنیم دلمان پر میکشد برای گذشته ی شیرینی که در آن کنار یکدیگر بدون دغدغه های امروزی یک “خانواده” بودیم. دقیقتر که بنگریم یادمان هست کمبود ها بیشتر بود، امکانات کمتر بود، اما یک دارایی بزرگ و ستودنی در دستانمان بود؛ “روح انسانیت”.
حالا با گذر تنها چند ده سال از آن شکوه، دقیقا چه اتفاقی افتاده است که اینگونه دستپاچه ایم؟! در خواب، بیداریم و پریشان و در بیداری خواب، چه شده که وقتی قرار است به هدفی برسیم یا باید از یک انسان گذر کنیم یا انسانیت؟ مسلمان؛ چه شده که وقتی مواد خوراکی کم میشود همه هجوم میبریم برای خرید بیشتر؟ ایرانی؛ چه شده وقتی خودرو،طلا، سکه و دلار گران میشود سراسیمه برای خریدش صف میکشیم؟ شیعه ی علوی؛ چه شده که وقتی دارو، دستکش، ماسک و مواد ضد عفونی نایاب یا کمیاب میشود ما زرنگ ها احتکارش میکنیم؟ برادرم؛ چه شده وقتی برف کارخانه ای یا زلزله شهری را تخریب میکند ما صف میکشیم برای دزدی بسکوییت و اشیاء مردگان؟ خواهرم؛ چه شده وقتی در کنارمان کودکی تنها یک وعده در روز غذا میخورد ما به فکر آنیم چگونه هر آنچه در بازار هست را در یخچالمان بچپانیم؟!
به نظر میرسد ما دچار ویروسی خطرناک تر از کرونا شده ایم، سالهاست سر تا پایمان را فراگرفته و شیوعش بسیار سریعتر از این ویروس های مرسوم کنونی است، تمام بدنمان را فاسد کرده و علائم حیاتی ما وضع مناسبی ندارد، نیاز مبرم به یک شوک اساسی برای احیاء انسانیت و اکسیژن تازه برای تنفس بدون کثافات داریم،متاسفانه حالمان اصلا خوب نیست به گمانم ما دچار ویروس “بی عقلی” شده ایم…
انتهای پیام/