بررسی وضعیت باشگاه سپیدرود رشت/ خریدارانی که فراری شدند

به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی گیلانستان، استاندار گیلان اخیر آقای رهنما مدیرکل ورزش و جوانان رابه عنوان دبیر کمیته تخصصی توسعه راهبردی استان در بخش ورزش منصوب کرده است . این حق مدیر ارشد استان است که چنین تصمیم بگیرد اما خوب بود که قبل از صدور چنین حکمی بررسی می شد که در دوران ۴ ساله مدیریت رهنما در ورزش گیلان ، چه تحولاتی صورت گرفته است که امروز هم ایشان به مسوولیت راهبردی توسعه ورزش منصوب شده است . آیا مدیرکل ورزش استان جز همین مسوولیتی که آقای استاندار به وی سپرده مسوولیت دیگری داشته است و متاسفان این تناقضاتی است که مدام تکرار می شود و …

مدت هاست که ورزش گیلان حال و  روز خوشی ندارد . این روزها روند بیماری ورزش گیلان به قدری تشدید شده که اگر به سرعت درمان نشود به مرگ سوزناکی مبتلا می گردد. بیماری ورزش گیلان نه فقط ریشه در راهبردها، کمبود زیربناها و بودجه و رتبه پایین سرمایه گذاری  بلکه ، در مدیریتی دارد که طی ۴ سال اخیر همانند سیل بنیان کنی به جان ورزش گیلان افتاده و آن را به شرایط ویران شده کنونی ر سانده است .  فردی که با سیستم مدیریتی توتالش، اراده سیستم را گرفته و در خود هضم کرده است ، به طور نوبه ای معاون عوض می کند و یا در انتخابات هیئت ها مداخله و افراد منتسب به خودش و یا سیاسیون و وابستگان به کانون های قدرت را در راس هیئت ها می گمارد و با رفتار و عملکردش، امنیت را از ورزش و فعالان ورزشی گرفته است . مدیرکل ورزش گیلان حتی امنیت را از هیئت کاراته که آن را میراث دایمی و ابدی خود می داند ، سلب و در دوره مدیریت ایشان تاکنون ۴ نفر در راس این هیئت قرار گرفته اند . وضعیت مداخلات و بازی با ورزش در شیوه مدیریتی مدیرکل ورزش استان به باشگاه های خصوصی فوتبال چون سپیدرود رسیده است و سرمایه اجتماعی این تیم به قدری وسوسه اش کرده است که با برگ سپیدرود و هر آن طوری که  می خواهد بازی بکند حتی اگر به سقوط این تیم منجر شود . موضوع یا هدف این یادداشت صرفا تبیین یک روحیه و منشی است که انسجام جامعه ورزش را به هم می ریزد و برای نظام و دولت تولید هزینه می کند .

سپیدرود دردانه مردم رشت

باشگاه پرافتخار و ۵۰ ساله سپیدرود رشت که در سال ۹۱-۹۲ در شرایط سختی چون اعتصاب و تحصن و حتی خطر انحلال قرار داشت تحت مدیریت و مالکیت یک گروه سرمایه گذار بومی قرار گرفت و به اعتبار پروانه صادره از سوی اداره کل ورزش و جوانان ، آقای دکتر احسان غلامی به عنوان مالک باشگاه سپیدرود رشت ، معرفی شد .  این باشگاه در فصل ۹۳ – ۹۴ به عنوان نماینده استان گیلان در لیگ ۲ آزادگان شرکت  کرد و  به رغم صرف هزینه ها و شایستگی های فراوان، موفق به صعود نشد و  مالک محترم در پایان بازی های فصل ۹۳-۹۴ لیگ ۲ اعلام داشت که حاضر به ادامه باشگاه داری نیست و طی نامه ای این موضوع را به اداره کل ورزش و جوانان اعلام کرد؛ اما نه از سوی اداره کل و نه هیئت فوتبال اقدامی برای تعیین مالکیت جدید نشد و مدیرعامل باشگاه با تلاش شخصی و با همکاری مجموعه مدیریتی باشگاه ، فصل ۹۴- ۹۵  را با بستن یک تیم با کفایت، آغاز کرد و در طول فصل هم به جز کمک هایی که شورای شهر رشت ( ۲۲۵ میلیون تومان کمک نقدی که ۱۰۰ میلیون تومان آن پاداش صعود بود و  مابقی به صورت غیرنقدی شامل تامین اسکان بازیکنان در بازی های خانگی و اتوبوس در برخی از بازی های خارج از خانه ) و کمک ۵/۷۸ میلیون تومانی استانداری در چند روز پایانی لیگ و مساعدت اداری برخی از دستگاه ها  این تیم به لیگ ۱ صعود کرد و در طول فصل هم کسی از باشگاه توضیح نخواست که با کدام بودجه و با چه پشتوانه ای قدم به بازی های سخت لیگ گذاشته اید و متولی حقوقی این تیم چه کسی است؟

پایان غم انگیز صعود به لیگ یک!

پس از پایان صعود سپیدرود به لیگ ۱ و برای آماده سازی تیم برای حضور در مسابقات سخت آتی و پیش گیری از وقوع اتفاقات ناگوار برای سپیدرود ، مدیران وقت باشگاه به طور مکرر به اداره کل ورزش مراجعه و درخواست کردند تا وضعیت مالکیتی سپیدرود مشخص گردد تا با توجه به شرایط جدید ، باشگاه بتواند با بازیکنان و کادر فنی و سایرین ، تسویه مالی انجام دهد و با انتخاب سرمربی و جذب بازیکنان جدید، در بازی های لیگ ۱ حضور یابد؛ اما مجموع مذاکرات و  نشست ها و پی گیری ها و رایزنی ها با مدیرکل ورزش منتج به نتایجی نشد و  ایشان با برگ سپیدرود آن قدر بازی کرد تا با گذشت بیش از ۷۰ روز که دیگر هیچ کسی متقاضی سپیدرود نبود امتیاز باشگاه را طی پروانه شماره ۵۰۹۷/۱۷/۲۲۰ مورخ ۹۵/۴/۱۹ و به ناچار به مدیرعامل وقت  سپیدرود واگذار کرد.

بازی با برگ سپیدرود

باشگاه خصوصی سپیدرود رشت که به اعتبار پروانه صادره از سوی اداره کل ورزش با مالکیت جدید در لیگ ۱ فعالیت می کرد به علت مشکلات مالی که همه باشگاه های فوتبال حتی مرتبط با شرکت های وابسته به دولت با مشکلات مالی مواجه بودند در

پرداخت حقوق و دستمزد بازیکنان و کادر فنی با مشکل مواجه شد و در هفته هفتم از مسابقات لیگ ۱ آرادگان بازیکنان تیم اعتصاب نمودند  در چنین شرایطی که مدیرکل ورزش باید به کمک مالک باشگاه خصوصی می آمد و  از امنیت و سرمایه گذاری اش دفاع می کرد بر خلاف قانون و با نادیده گرفتن حقوق مالکانه و شرعی مالک و به دلایل واهی و با هدف بازی با برگ سپیدرود در سطح شهر با جریان های سیاسی و کانون های قدرت و در یک سناریوی از قبل تعیین شده ، مسوولیت تیم را به هیئت فوتبال واگذار کرد و مالک باشگاه به خاطر مصلحت تیم ، امنیت اجتماعی و ارامش هواداران و پیش گیری از هر نوع سوء استفاده و … از ایجاد تنش پرهیز نمود  اما علیه مدیرکل ورزش به دادگاه شکایت نمود که این شکایت در حال رسیدگی است . متاسفانه نه استانداری و نه بازرسی و نه هیچ نهاد دیگری بر این همه مداخله و تخلف مدیرکل ورزش اعتراضی نکرد که نه اداره کل ورزش و جوانان و نه هیئت فوتبال از منظر قانونی نمی توانند تیمداری کنند . اتفاقی که در گیلان افتاد در هیچ جای ایران سابقه نداشت .

از هفته هشتم لیگ ۱ فصل ۹۵-۹۶ که تیم  سپیدرود در اختیار هیئت فوتبال قرار گرفت به جز پاداشی که از سوی  برخی از افراد مانند حسین هدایتی از متهمان و بازداشت شدگان صندوق ذخیره فرهنگیان  و یا مالک هتل کادوس و یا قرارداد اسپانسری که از قبل با شهرداری منعقد شده بود و کمک های شورا و شهرداری هیچ اتفاقی در تیم نیفتاد . پس از صعود سپیدرود هم به لیگ برتر و کمک های دکتر نوبخت به تیم هنوز هیچ تغییری در وضعیت سپیدرود ایجاد نشده است. سوال اساسی این است که لذت جویی های مدیرکل ورزش از ایجاد تزلزل و نیز تذبذب در مشرب مدیریتی و بی سامانی در ورزش تا کی و کجا باید تداوم یابد؟ آیا این نوع حمایت از مالکیت و حمایت از سرمایه گذاری بخش خصوصی می تواند به توسعه ورزش گیلان منتهی شود؟ ایا هیچ صاحب سرمایه ای در چنین فضایی حاضر است در ورزش گیلان سرمایه گذاری کند ؟

خریدارانی که فراری شدند

از سوی یک حلقه مرتبط ، پیوسته و بی‌فاصله در بین هواداران،  بازیکنان و رسانه ها و شبکه های اجتماعی … تکرار می کردند که مالک قبلی تیم ، خریداران و مشتریان را فراری می دهند تا مجددا سپیدرود را تصاحب کنند اما از میانه بازی های لیگ ۱ تا پس از صعود سپیدرو د به لیگ برتر اشخاص و شرکت های متعددی برای خرید سپیدرود پیشقدم شدند اما مدیرکل ورزش و هیئت فوتبال هر بار به بهانه ای سرمایه گذاران را فراری دادند تا اعتبار و سرمایه اجتماعی سپیدرود برای آنان حفظ شود . برای نمونه هلدینگ دلیران که یکی از هلدینگ های بزرگ اقتصادی که در حوزه بیمه، بانک و بورس فعال است، به صورت رسمی پیشنهاد خرید باشگاه سپیدرود را به مدیرکل سازمان ورزش و جوانان گیلان ارایه نمود . اکبر یوسفی ملی پوش فوتبال به همراه شرکایش ، شرکت پیشکسوتان پرسپولیس و انجمن دیابت ایران هم درخواست رسمی برای خرید سپیدرود را دادند که هیچ گاه به نتیجه ای نرسید .

پایان رویای درآمد زایی و آغاز بن بست

مدیرکل ورزش و هیئت فوتبال و جریان سیاسی همراه ایشان برای فصل کنونی لیگ برتر بر این باور بودند که با کمک ۲ میلیارد تومانی آقای دکتر نوبخت و جذب اسپانسر و تبلیغات و سامانه هواداری  و اعانات مردمی می توانند بدون مالک سپیدرود را اداره و مزیت اجتماعی آن را برای خود ذخیره و حفظ نمایند اما هزینه های سنگین بازی های لیگ برتر و تمام شدن وجوه تزریقی دولت و ناتوانی در جذب اسپانسر، آقایان را متقاعد کرد که توان ادامه وضع موجود را ندارند و  در مقابل هواداران تیم قرارمی گیرند ؛ بنابراین، با عقب نشینی از شرایط واگذاری، آن طور که ادعا شد امتیاز باشگاه را به آقای بیات رییس هیئت شطرنج واگذار کردند . از یک طرف گفته می شد آقای بیات صرفا خریدار سپیدرود است و تا به تعهداتش عمل نکند امتیاز واگذار نمی شود و از سوی دیگر آقای بیات هر روز با مصاحبه و موضع گیری های فراوان و متناقض در رسانه های مکتوب و مجازی و شبکه های اجتماعی، باعث به هم ریختگی سازمان تیمی سپیدرود و انشقاق بین بازیکنان و کادر فنی و هواداران گردید  و در نهایت مشخص شد که بیات سرمایه ندارد و مقدار هزینه ای که در سپیدرود کرده ، یک فرهنگی خوش نام به نام صالح تامین  نموده است. پس از حدود یک ماه از مانور بیات به عنوان مالک باشگاه و حضور رییس سازمان برنامه و بودجه استان و برخی دیگر از مسوولان در مراسم واگذاری تیم به بیات ، آقای تن زاده به عنوان مالک جدید معرفی گردید. با آمدن تن زاده ، سرمربی باشگاه سپیدرود برکنار  و علی کریمی به جای وی منصوب شد . گفته می شود دستمزد علی کریمی و همراهان ایشان بیش از ۳ میلیارد تومان می باشد و جامعه فوتبال گیلان این ابهام را دارد که چرا باید چنین هزینه ای به باشگاهی که از حداقل توان مالی برخوردار است ، تحمیل شود؟ فردا اگر به هر دلیلی تیم نتیجه نگیرد و علی کریمی برود و

تن زاده هم تن به ادامه باشگاه داری ندهد چه کسی می تواند بدهی های انباشته سپیدرود را بپردازد ؟  اگر کسی حاضر نباشد تیم را بخرد ، آینده سپیدرود چه خواهد شد ؟ آن زمان رهنما و هیئت فوتبال به مردم رشت و فوتبالدوستان و هواداران چه پاسخی خواهند داد؟

کلام آخر

سپیدرود یکی از نمادهای هویتی رشت و  بر اساس اعلام سازمان لیگ چهارمین باشگاه پرطرفدار فوتبال ایران است اما در شرایطی که در نیم فصل دوم باید توان تیمی سپیدرود تقویت می شد تا بتواند حداقل در لیگ باقی بماند و تنها سهمیه لیگ برتر شمال کشور حفظ شود به علت سوء مدیریت و نگرش سیاسی به تیم ، درگیر حواشی خطرناکی گردید که امیدواریم به تیم آسیب نرساند و  تجربه تلخ باشگاه داماش گیلان این بار برای سپیدرود تکرار نشود . هواداران دل پاک و بی ادعای رود سپید اجازه ندهند که این سرمایه ناب و صادقانه ، در خدمت اهداف سیاسی، قومی و  اقتصادی بعضی ها قرار گیرد و آسیب پذیر شود .