نمایش شادی بر پیکر متوفی؛ انحرافی خطرناک در فرهنگ/ مردگان محتاج دعا هستند، نه کف و رقص!

به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی گیلانستان، در روزهایی که باید دل‌ها آرام بگیرد و دست‌ها به سمت آسمان بلند شود، متأسفانه شاهد پدیده نگران‌کننده‌ای هستیم: کف زدن، پخش موسیقی و گاه رقص در مراسم تشییع و یادبود درگذشتگان. این رفتارها نه‌تنها با فرهنگ دینی و سنتی مردم ایران بیگانه‌ است، بلکه حتی در جوامع غربی نیز مرسوم نیست.

فراموش نکنیم که روح فرد متوفی پس از مرگ، به‌شدت نیازمند دعا، صلوات، قرآن و خیرات است. هیچ‌یک از این جلوه‌های شادی، نه برای او مفید است، نه موجب تخفیف در سختی‌های برزخ خواهد شد. اگر دوست‌دار واقعی متوفی هستیم، باید در مسیر آمرزش و آرامش او گام برداریم، نه در مسیر هیاهو و بی‌حرمتی.

از خانواده‌ها و اطرافیان انتظار می‌رود با دقت، وقار و آگاهی، مانع از عادی‌سازی این رفتارهای ناهنجار در جامعه شوند. مرگ، پایان نیست؛ آغاز مسیری تازه است که نیازمند نیکی و نیایش ماست.

انتهای پیام/