مدرسه آری، جاده خیر!/دانش‌آموزان سراگاهی چگونه به مدرسه بروند؟
در دومین روز از دهه مبارک فجر با تلاش مسؤولان و همت خیرین عزیز شاهد افتتاح یک مدرسه در روستای دهنه سراگاه بودیم که موجب خوشحالی دانش آموزان این روستای محروم شد اما راه ارتباطی مدرسه به روستا با گذر از یک پل چوبی از روی رودخانه‌ای خروشان مهیا است که خطرات فراوانی به همراه دارد.
به گزارش گیلانستان سراگاه، روستایی است در نزدیکی مرکز شهر تالش، مردمانش اغلب به دامداری و کشاورزی مشغول هستند، سال‌هاست که دانش آموزان بااستعداد این روستا به دلیل نبود مدرسه در کانکس‌ها و در شرایطی بسیار بدی مشغول به تحصیل هستند.
همین دمِ گوش ما، در نزدیکی مرکز شهر، دانش آموزان مدرسه عزت سراگاه سال‌هاست که با کمترین امکانات و در شرایط بسیار بدی در درون کانکس‌ها درس می‌خوانند، اما به تازگی یکی از خیرین مدرسه‌ساز با کمک سازمان نوسازی مدارس دست به ساخت مدرسه‌ای جدید و مجهز برای دانش آموزان این روستا میزند.
خوشبختانه همه‌ساله با فرارسیدن ایام مبارک دهه فجر شاهد افتتاح پروژه‌های بزرگ و کوچک در نقاط مختلف کشور هستیم، در دومین روز از دهه مبارک فجر با تلاش مسؤولان و همت خیرین عزیز شاهد افتتاح یک مدرسه در روستای دهنه سراگاه بودیم که موجب خوشحالی دانش آموزان این روستای محروم شد.
اما گویا مشکلات این دانش آموزان تمامی ندارد و صدای مظلومیت و محرومیتشان را کسی نمی‌شنود، آری مدرسه ساخته شد، اما دانش آموزان چگونه به مدرسه خواهند رفت؟ متأسفانه راه دسترسی این مدرسه بسیار نامناسب است و بخشی از مسیر دسترسی به این مدرسه نوساز در بستر رودخانه قرارگرفته و دانش آموزان باید از درون رودخانه سراگاه عبور کرده تا سر کلاس‌های درسشان حاضر شود، گویا تاریخ دوباره به سختی‌های مدرسه رفتن دانش آموزان دهه ۴۰ و ۵۰ باز گشته است.
دانش‌آموزانی که پیش از این در کانکس درس می‌خواندند، این بار رودخانه‌ای پر آب میان دانش آموزان سراگاه و مدرسه جدیدشان جدایی انداخته است، تخته‌پاره‌ای شده جاده لرزان و معلق دانش‌آموزانی که با قدم‌های محکم و باعزت برای کسب دانش و رسیدن به آرزوهای دور و درازشان به‌سوی مدرسه جدیدشان گام برمی‌دارند.
نمی‌دانم مسؤولان در زمان ساخت این مدرسه به این روستا سرزده و در جریان ساخت این مدرسه بوده‌اند یا اینکه تنها برای افتتاح به این روستای خوش آب و هوا سفر کرده‌اند، اینکه کسی مسیر نامناسب این روستا را ندیده باشد و به این نکته که دانش آموزان چگونه باید به مدرسه بروند، توجه نکرده باشد بسیار عجیب و غیرقابل‌قبول است.
متأسفانه این شرایط مشکلات زیادی برای دانش آموزان به وجود آورده است و موجب نگرانی و نارضایتی والدین این دانش آموزان شده است، دانش آموزان این مدرسه باید از داخل رودخانه عبور کنند و به مدرسه بروند.
والدین این دانش آموزان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس از افتادن دانش‌آموزانشان در رودخانه اظهار نگرانی کردند و می‌گویند: « با هر بارش باران با هزار گرفتاری باید دانش آموزان را از رودخانه سراگاه عبور دهیم و یا اینکه مدرسه باید تعطیل شود وگرنه خطرات زیادی را شاهد هستیم.»
در این میان پیر مردی به سراغ ما آمده و از رسانه‌ها درخواست کمک می‌کند، او می‌گوید برای رفاه دانش آموزان جاده‌ای به‌صورت دستی احداث کردیم، اما با شکایت منابع طبیعی جریمه سنگینی متقبل شدیم که توان پرداخت آن را نداریم.
مسؤولان مربوطه باید بدانند که مشکل این مردم چیست، اینجا ویلا سازی نمی‌شود، اینجا غیربومی‌ها کاخ نمی‌سازند، اینجا کسی برای خوش‌گذرانی جاده نمی‌خواهد، اینجا فقط دانش آموزان می‌خواهند به مدرسه بروند، همین و این وظیفه‌ای بر دوش همه است تا رفاه حال این دانش آموزان که به تعبیر امام آینده سازان این کشورند فراهم شود.
در ایام الله مبارک فجر که شاهد افتتاح پروژه‌های عمرانی بسیاری با حضور چهره‌های مطرح سیاسی در جای جای استان هستیم باید فکری به حال این پروژه انسانی شود، چرا باید در آغاز دهه پنجم انقلاب شاهد چنین بی‌تفاوتی‌هایی از برخی مسؤولان نسبت به مردم محروم منطقه باشیم؟
نمایندگان، مدیران کل و سایر مسؤولان شهرستان تالش که مخاطب مردم این منطقه محروم هستند، بدانند تنها خواست دانش آموزان چشم به راهِ سراگاه، امنیت و آرامش و آسایش برای تحصیل است، تا این دانش آموزان بتوانند با فراغت بال به تحصیل پرداخته و در آینده که پا به اجتماعی بزرگ‌تر می‌گذارند مسؤولان و مدیرانی با مسؤولیت‌پذیر و توانمند باشند.
انتهای پیام/فارس
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰