کد خبر : 121230
تاریخ انتشار : یکشنبه 19 اسفند 1403- 43: 13

شب‌نشینی سحری نماینده رهبری در «دارالایتام مژدهی رشت»

شب‌نشینی سحری نماینده رهبری در «دارالایتام مژدهی رشت»

مهربانی سحرگاه امشب در سپیده‌دم دارالایتام مژدهی رشت فرود آمد و نماینده رهبری در جمع ایتام رشت حاضر شد و در راستای سیره علوی، عشق و انسانیت را متجلی کرد.

به گزارش گیلانستان، سحرگاه ماه رمضان، نسیم لطیف سحر، بوی نان تازه، عطر دعا و نجواهای عاشقانه؛ در چنین فضایی، دارالایتام مژدهی رشت میزبان مهمانی بود که آمده بود تا دل‌های کوچک اما بزرگ این کودکان را از گرمای محبت سرشار کند.

آیت‌الله رسول فلاحتی، نماینده مقام معظم رهبری در گیلان در سحرگاه امروز ، پیش از اذان صبح، با قدم‌هایی آرام وارد این خانه شد؛ خانه‌ای که سقفش محکم بود اما دل‌های ساکنانش همیشه تشنه محبت پدرانه!

با ورود نماینده رهبر معظم انقلاب به آسایشگاه مژدهی رشت، چشم‌های کوچک و کنجکاو کودکان و نوجوانان درخشید. برخی به سویش شتافتند و دویدند، برخی با لبخندی محجوبانه نگاهش کردند. او بی‌تکلف و صمیمی، یکی‌یکی آن‌ها را در آغوش گرفت، دستی بر سرشان کشید و با نگاهی پر از مهر، با آن‌ها صحبت کرد و هم‌کلام شد؛ از آرزوهایشان پرسید، از دغدغه‌هایشان شنید و با لبخند و کلمات آرامش‌بخشش، به آن‌ها امید داد؛ امیدی که روزی بزرگ خواهند شد و یاری گر یکدیگر می‌شوند و راهی نجاتی خواهند یافت.

پیش از نماز صبح، سفره سحری پهن شد. غذایی ساده، اما دل‌نشین روی میز چیده شد اما آنچه بیش از غذا طعم داشت و به هم سفره‌ای‌ها چسبید، صمیمیت و مهری بود که در این هم‌نشینی سحر موج می‌زد. کودکان و نوجوانان مژدهی رشت با اشتیاق از روزهایشان گفتند، از درس‌هایشان، از امیدهایشان و آیت‌الله فلاحتی با دقت گوش سپرد، راهنمایی کرد و با نگاهی پدرانه، برایشان آرزوهای خوب کرد.

لحظاتی بعد، صدای اذان فضای آسایشگاه را پر کرد. کودکان و نوجوانان، همراه با مهمان عزیزشان، قامت بستند و نماز جماعت صبح را به امامت آیت‌الله فلاحتی اقامه کردند. فضای ملکوتی این نماز، پیوندی معنوی میان دل‌های کوچک این فرزندان بی‌سرپرست و آسمان برقرار کرد.

دیدار سحرگاهی امروز صرفاً یک حضور نبود؛ بلکه تلنگری بود بر اهمیت توجه به ایتام، بر لزوم استمرار چنین محبت‌هایی. درسی بود از سیره علوی که امام علی (ع) در شب‌های تار، بی‌صدا و بی‌ادعا، درِ خانه‌های نیازمندان را می‌زد و دست نوازش بر سر یتیمان می‌کشید.

شاید این سحرگاه برای بسیاری از مردم، شبی معمولی بود اما برای کودکان دارالایتام مژدهی، شبی بود که در آن عطر محبت پدرانه پیچید، نگاهی از جنس مهر نواخته شد، و دل‌هایی کوچک اما بزرگ، گرمای عشق را در این شب زمستانی سرد، تجربه کردند.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

رفتن به نوار ابزار