ای کاش در ابتدای این همایش تشریفاتی کلیپی از وضعیت اقامه نماز استان گیلان پخش می شد
از وضعیت تعطیلی کلیه مساجد حتی مغرب در مسیر راه رودبار به شرق گیلان ( کلیه روستاها ) تا محدودیت های مساجد اطراف چها راه میکائیل مثلا یکی کلاسرویس بهداشتی اش تعطیله ( برای اینکه بازاریان میان استفاده می کنند ) یا فقط برای خانم ها به همین منظور فعاله و یا فقط وضوخانه شون برقراره و از سرویس خبری نیست
چند سال پیش در جلسه استانی اقامه نماز برای اولین بار و آخرین بار به نمایندگی از سازمانی در جلسه اقامه نمازشرکت داشتم از وضعیت اقامه نماز استان انتقاد کردم و راهکارهای متفاوتی رو ارائه دادم که جناب حجازی فرمودند که همه اینها رو انجام دادیم ؛ من هم با تعجب گفتم فقط یک کار مونده و اون هم اینکه شما برین شاید مردم با شما مشکل داشته باشند و این شد که مکاتبه شد تا من دیگر در جلسه نیایم ….
حتی مساجد مسیر شرق گیلان برای مسافرانی که از مشهد می آیند مساجد مازندران برای نماز صبح باز است اما در گیلان خیر متاسفانه
نقدی بر اجلاس تشریفاتی نماز در گیلان؛
فرهنگ نماز را نمیشود در غیاب مسجد و مردم زنده کرد/ چند جوان با این اجلاس ملی نمازخوان شدند؟!
اجلاس ملی نماز در رشت نه در مسجد، بلکه در سالن اداری برگزار شد؛ بدون اطلاعرسانی عمومی، بدون حضور مردم، طلاب جوان و فعالان مذهبی.
به گزارش خبرنگار سرویس مذهبی گیلانستان، در حالیکه سی و دومین اجلاس سراسری نماز با شعار ترویج فرهنگ اقامه نماز در رشت برگزار شد، شگفت آنکه این برنامه حتی در یکی از مساجد بزرگ شهر، از جمله مصلی رشت، برگزار نشد و در یک سالن انتظامی برپا گردید؛ اقدامی که از همان ابتدا با پرسشهای فراوانی از سوی دلسوزان فرهنگی و مذهبی همراه شد.
نکته تأسفبرانگیز دیگر آنکه هیچ اطلاعرسانی عمومی درباره زمان و مکان اجلاس صورت نگرفت؛ نه در رسانهها و نه در فضای شهری. بسیاری از طلاب، روحانیون، فعالان فرهنگی و جوانان مذهبی استان از زمان برگزاری این برنامه بیاطلاع ماندند. تنها جمع محدودی از مدیران، مسئولان و مدعوین خاص در این همایش حضور یافتند؛ در حالیکه فلسفه چنین اجلاسی، مردمیسازی فرهنگ نماز است، نه برگزاری جلسات در حلقهای بسته.
اکنون پرسشهای جدی در ذهن مردم شکل گرفته است:
این اجلاس با آن هزینههای میلیاردی، چه دستاوردی برای جامعه داشت؟
مساجد استان چه بهرهای از این برنامه بردند؟
چند جوان تازه به صف نمازگزاران اضافه شد؟
چه الگویی برای جذب نسل جدید ارائه گردید؟
و مهمتر از همه، چرا برنامهای با عنوان نماز، تا این اندازه از روح نماز و مسجد فاصله گرفت؟
منتقدان مذهبی میگویند: اگر هدف ترویج نماز است، باید به خود مسجد بازگشت؛ به مردم، به طلاب، به جوانان. نماز را نمیتوان در سالنهای تشریفاتی و پشت تریبونهای رسمی زنده نگه داشت. روح نماز در سادهزیستی، حضور جمعی و اتصال دلها به خداست، نه در هزینههای کلان و جلسات محدود.
انتهای پیام/
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
با سلام
کاملا با متن فوق موافقم. کاملا درست بیان شده
این جلسات همایشی و نمایشی هیچ خروجی جز خرج های آنچنانی نخواهد داشت . خدا عاقبت مون رو به خیر کنه .
باسلام
ای کاش این نقد منصفانه و از روی دلسوزی بود
مگر اجلاس برای مثلا روز پزشک و پرستاران عزیز یا هر صنف دیگر برگزار میشود بعد از اجلاس چند نفر پزشک میشوند
یا چند پزشک به بیمارستان ها اضافه میشود
امیدوارم این نقد از روی کم سوادی باشد نه از روی غرض و مرض
اگر بیلبورد میزدند که اجلاس نماز است امثال نویسنده متن میگفتند چه نیازی به این هزینه بود حالا نزدند میگه چرا هیچ کس اطلاع نداشت
شما یه بار دلیل برگزاری اجلاس ها را بخون(هر اجلاس) یا از جزئیات و برنامه ی اجلاس ها با خبر شو بعد به عنوان رسانه و کنشگر اجتماعی وارد گود افکار عمومی شو
البته اگر نویسنده ای پشت این نقد باشه
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 3 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۳