ژنرال‌ها می آیند تا تیر خلاص به قلب پیشرفت و عزت بزنند و صفدر حسینی‌ها نجومی بگیر بمانند

به گزارش سرویس اجتماعی گیلانستان، علیرضا قانع مدیرعامل سابق سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری رشت و مولف کتاب “شوراهای اسلامی شهر در آیینه ی قوانین” در یادداشتی نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم
“شورای تمامیت خواه ها”
نگذارید انقلاب اسلامی به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد “امام خمینی”
در ادبیات سیاسی، نااهل اساسا به افرادی گفته می شود که به هرچیزی متوسل می شوند تا قدرت را در دست بگیرند، میخواهد مجلس ششم باشد یا دور اول شورای شهر تهران، یا حتی کلید پاستور. افراد نااهل با رویکرد پوپولیستی خود موفق شدند اصول انقلاب را تخریب و تبر به ریشه پیشرفت مملکت بزنند، هیچگاه هم به دنبال اصلاح عملکرد خود نیستند.
با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر، با اتفاقاتی روبرو هستیم که پیشبینی این اتفاقات کار مشکلی هم نبود. اینکه جریان اعتدال و اصلاح طلب با متوسل شدن به حربه های نو، بخواهند باز هم مسیر عزت ملی را دور زده و به اشرافی گری سیاسی خود بپردازند. وقتی جبهه اصلاحات در رشت چهره های شاخص و البته سوخته خود را به میدان می فرستد، دو معنی بیشتر ندارد.
اولین پیام این است که با عینک سیاسی به صندلی های شورای شهر نگاه کرده و قصد دارند این نهاد اجتماعی و صددرصد اجرایی و خدماتی را آلوده به ویراژهای سیاسی کنند، یعنی همان دور اول شورای شهر تهران که از دلش کرباسچی ها بیرون آمدند و در نهایت محکوم به انحلال شد.. سیاست و قدرت آنقدر بی رحم است که به جوانان هم مسلک خودشان هم رحم نکردند. جوانانی که با هرسلیقه و تفکر سیاسی بلاخره جوان هستند و سودای معماری مدینه فاضله را در سر می پرورانند.

البته این عدم اعتماد به جوانان را پیش تر ها در انتخاب وزرای دولت هم دیدیم، کابینه کهنسال، و امروز هم نامزدهای کهنسال. باور نداشتن به جوان و روحیه جوانی از شاخصه های توتالیتاریسم  و تمامیت خواه ها می باشد، همان ها که با بازی دادن چهره های پیر خودشان در صدد راهیابی به شورا و در نهایت تبدیل این نهاد به یک اتاق فکر سیاسی در جهت نیل به اهداف حزبی خودشان هستند.
در نهایت یعنی شورا همین کارکرد دست و پا شکسته خود را ازدست داده و رسما از یک مجموعه خدمترسانی و تصمیم ساز شهری به اندیشکده سیاسی صرف تبدیل خواهد شد.
و اما معنی دوم: جبهه نام برده در رشت با بولد کردن چهره ی سوخته ولی متاسفانه مشهور خود به دنبال هدفی غیر از شورا می باشد، در واقع شورا بهانه و وسیله ای برای تحقق یک (مهم) دیگر است. آن هم چیزی نیست جز پاستور. بدون شک عملکرد دولت یازدهم از دیدگاه موافقان و مخالفانش بسیار ضعیف بوده یا به تعبیر حضرت آقا مجموعه مدیریت بی حال و غیر انقلابی بوده است. در حدی که نظرسنجی ها از یک دوره ای بودن آقای کلید دار خبر میدهد.

در این مواقع بهترین راه، جذب رای (دومینویی) می باشد. به صورتی که در شهرستان ها عروسک های خیمه شب بازی خود را به میدان فرستاده تا سبد رای خالی شان اندکی پر شود. لازم به ذکر است که این روش امتحان خود را قبلا پس داده است. بنابراین آقای ژنرال نمی آید که مشکل ترافیک، حمل و نقل، معابر، زباله، محیط زیست، فرهنگی، اجتماعی و… در نهایت مشکلات شهری رشت را در شورا حل و فصل کند، ژنرال ها می آیند که دولت یازدهم یک دوره ای نباشد و صفدر حسینی ها نجومی بگیر بمانند.
پیام های حاصله از اعلام نامزدی ژنرال های اصلاحات امری طبیعی بوده و از آنان انتظاری هم جز این نبوده و نیست که به کرسی خدمت رسانی شورا هم رحم نکرده و منافع حزبی را به هر چیز دیگری ترجیح دهند و تیر خلاص را به قلب پیشرفت و عزت بزنند.
در این وضعیت ارزش و تیزهوشی و مدیریت انقلابی یاران انقلابی رشت نمایان تر می شود، افرادی چون سردار آقازاده، سردار علیزاده، عظمتی و چهره کاریزماتیکی چون دکتر نامدار که هرکدام از این شخصیت ها دارای سبد رای بسیار بالا و با ارزشی بوده اما با میدان دادن به جوان ها، هم روحیه انقلابی را را در جبهه حزب الله تقویت کرده و هم صندلی شورای شهر را آلوده به اهداف حزبی و سیاسی نکرده اند.
علیرضا قانع
مولف کتاب شوراهای اسلامی شهر در آیینه ی قوانین

انتهای پیام/