طلای سبزی که زیر آشغال‌های سیاه دفن می‌شود

به گزارش گیلانستان استان سرسبز گیلان به دلیل دارا بودن انواع پوشش گیاهی سرسبز جنگل‌ها، مراتع و رودها و دریای زیبای کاسپین است که واژه بهشت را برای خود به ارمغان آورده و دوست‌داران این استان سبز بهشتی را به‌سوی خود می‌کشاند و نعمات خدادادی، این استان سرسبز را تبدیل به محیطی بکر و مناسب برای فعالیت‌های کشاورزی، دام‌پروری، باغداری و چای‌کاری کرده است.

متأسفانه آنچه دل گیلانیان و مردمان این دیار سبز و زیبا را به درد و نفس‌های آنان را به تنگ آورده، قدرنشناسی‌ها نسبت به این نعمت خدادادی یعنی هوا و طبیعت زیبای آن است.

مردم گیلان از زباله و سراوان به‌عنوان دو نام درهم‌تنیده و تهدیدکننده برای سلامتی گیل‌مردان و گیل زنان یاد می‌کنند و اعتراضات بسیار زیاد مردم منطقه سراوان در خصوص سایت زباله‌ سراوان و مشکلات عظیمی که شیرابه زباله در این منطقه‌ ایجاد کرده و علیرغم درخواست و مطالبه‌گری از مسؤولان ذی‌ربط برای حل این معضل بزرگ در طبیعت زیبای گیلان، همچنان سراوانِ زیبایِ دل‌چرکین مملو از زباله‌های صنعتی و عفونی، زباله‌های بیمارستانی و انواع و اقسام زباله‌هایی است که از اقصی نقاط کلان‌شهر رشت و حومه این شهر بزرگ در آنجا انباشت شده است.

سال‌هاست که معضل زباله سراوان دل مردم این منطقه به‌خصوص و تمام مردم گیلان را به درد آورده اما باوجود تمام مطالبه‌گری‌ها هنوز راه‌حل کامل و مطمئنی برای رفع این مشکل ارائه و عملی نشده است.

گیلان عزیز و دوست‌داشتنی تنها از این ناحیه آسیب‌ندیده، بلکه جای‌جای قلبِ سبزِ این استان زخم‌دیده و فراموش‌شده است؛ گویا دیگر سراوان را نه یک اسم خاص برای روستای سراوان بلکه اسم عامی برای دردهای مادر طبیعت در گیلان باید دانست، چرا که گیلان سراوان‌های بیشتری دارد که متأسفانه مسؤولان مربوطه از آن یا بی‌اطلاع بوده یا اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند.

خانواده سراوان گویا تماماً به بیماری زباله مبتلا هستند، این بار یکی دیگر از اعضای این خانواده سرسبز را به‌زور و تهدید لباس سیه زباله و نخاله پوشاندند و زیبایی‌اش را به تمسخر کشاندند.

این بار سلامتی روستای کیژده و مردمش را نشانه گرفتند و برای این تهدید به خطر از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. کیژده که یکی از نزدیک‌ترین روستاها به مرکز شهر و گذرگاهی برای رسیدن دو بخش مهم به یکدیگر (جاده انزلی، شالکوه به کوی امام رضا و جانبازان) منطقه‌ای ۷۰۰ متری دارد که متأسفانه هنوز نه آسفالت شده و نه منازل مسکونی‌اش به آب شرب مجهزند.

انباشت و دپوی زباله در این بخش از منطقه کیژده موجب شده آه از نهاد مردم برخیزد، ایجاد بوی بد، تجمع حشرات و جوندگان موذی، هوای نامطبوع و زمینی کثیف حاصل ریختن شبانه انواع زباله تر، خشک، عفونی و صنعتی و آتش زدن آن‌ها به‌منظور فریب اهالی برای کم کردن ارتفاع تل زباله یک فاجعه زیست محیطی بیخ گوش این روستاست.

این روستا حدوداً در ۹ کیلومتری مرکز شهر رشت واقع‌شده که دارای ۲۷۹ خانوار، ۸۸۱ نفر جمعیت و ۸۸ هکتار وسعت است اما انباشت زباله در بخشی از این روستا که محل عبور و مرور اهالی است، نشان می‌دهد زباله‌های دپو شده توسط مردم روستا تولید نمی‌شوند بلکه مستندات و تصاویر گرفته‌شده بیانگر نخاله‌های ساختمانی، زباله‌های تر خانگی و نیز ضایعات ناشی از کارگاه‌های صنعتی و نیمه‌صنعتی است.

انباشت زباله از یک‌سو و تخریب محیط‌زیست از سوی دیگر موجب شده تا نفس کشیدن و حتی گشت‌وگذار آن‌هم به‌اجبار برای اهالی کیژده سخت و حتی ناممکن شود، این امر در حالی اتفاق افتاده که این روستا از حداقل امکانات زیرساختی نظیر آب شرب سالم و یا راه دسترسی آسفالته که حدوداً به کمتر از یک کیلومتر می‌رسد و معضل دپو و تخلیه زباله را می‌تواند به‌طور قابل‌توجه کاهش دهد در رنج و مضیقه است.

مشکل دیگر و خسارتی که مضافاً به دلیل انباشت زباله و تخلیه نخاله‌های ساختمانی دریکی از خیابان‌های روستای کیژده به وجود می‌آید، حضور معتادین و بزهکاران اجتماعی است که شب و روز در محل به‌منظور جمع‌آوری ضایعات از بین زباله‌ها و فروش آن‌ها برای کسب درآمد فعالیت می‌کنند و آسایش و امنیت محلی را با آتش‌سوزی‌های وقت و نیمه‌وقت، تخریب محیط‌زیست، ایجاد مزاحمت برای رهگذران به‌ویژه کودکان و بانوان و سایر موارد دچار شده کرده‌اند.

تل انبار کردن زباله به گفته اهالی محل به بیش از ۲۰ سال در کیژده به درازا کشیده و تقریباً این رویه آزاردهنده از سوی کسانی که زباله را به محل می‌آورند عادی شده و تنها جرئت خالی کردن آن را در روز ندارند و پس از نیمه‌های شب تخلیه آن‌ها با هر هدف و سیاستی کار هر روزشان است و کسی نیز یارای مقابله با این تخلفشان را ندارد.

اعضای شورای اسلامی و دهیاری روستای کیژده رشت مدعی هستند طی دو سال گذشته با همکاری شهرداری و دهیاری زباله‌ها را از محل به‌صورت کامل جمع‌آوری کردند و چند مدتی نیز منطقه موردنظر عاری از هرگونه زباله و نخاله بود اما پس از مدتی مجدداً این خیابان از روستا سراسر محل دپوی زباله‌هایی شد که روستائیانش در تولید و انباشت آن نقشی ندارند و تنها متحمل خسارت‌هایی هستند که به‌ناحق بر آن‌ها تحمیل‌شده است.

به گفته مسؤولان روستای کیژده، خیابان مذکور مرز مشترک محدوده شهری با روستایی است و سمتی که زباله در آن قسمت انباشت می‌شود در محدوده شهری واقع‌شده و علت همکاری شهرداری در جمع‌آوری زباله در دو سال گذشته نیز به همین دلیل بوده است؛ اما این مشارکت در پاک‌سازی تنها یک‌بار رقم خورده و پس‌از آن هیچ اقدامی از هیچ دستگاهی در مواجهه با پاک‌سازی خیابان صورت نگرفته است.

آسفالت خیابان کیژده در دستور کار بخشداری مرکزی رشت
بخشدار مرکزی رشت معتقد است که بیشتر زباله‌های موجود در خیابان شهید تقی زاده روستای کیژده توسط فضای سبز شهرداری در این محل ریخته شده است.

فریبرز سعیدی‌کیا به خبرنگار فارس می‌گوید: با پیگیری‌های زیاد در سال ۹۶ از شهرداری لودر گرفته و به وسیله کامیون‌های بخشداری کل معابر محل از زباله پاک‌سازی شد و علیرغم پاک‌سازی محل از زباله مجدداً به دلیل باب‌شدن تخلیه زباله در آن مسیر و نبودن آسفالت و روشنایی وضعیت محل همچون گذشته شد.

بخشدار بخش مرکزی رشت ادامه می‌دهد؛ مسؤولان شهرداری در قبال اختیار گذاشتن لودر برای پاک‌سازی خیابان از بخشداری وثیقه و سفته ۱۵۹ میلیونی کرده‌اند تا در صورت آسیب‌دیدگی دستگاه، هزینه تعمیرات پرداخته شود که این موضوع در توان بخشداری نبوده اما پیگیری‌هایشان ادامه دارد.

سعیدی کیا قول آسفالته شدن خیابان شهید تقی‌زاده در آینده نزدیک را داد و گفت که در حال حاضر زیرسازی خیابان برای آسفالته شدن در دستور کار قرار دارد و به اهالی فراخوان شده تا تکلیف محدوده زمین‌های خود را مشخص کنند.

متأسفانه با تمام تلاش‌های اعضای شورا و فریادهای مردم و دهیار این روستا برای حل این معضل که گسترش آن تهدیدی برای سلامتی مردم این روستا و به‌تبع آن از حیث نزدیکی به رشت، تهدید خطرناکی نیز برای مردم حومه این روستا و مناطق دیگر رشت است، به‌جایی نرسیده و مسؤولان مربوطه فکری به حال ظلم‌هایی که به محیط‌زیست کیژده روا شده، نکرده‌اند.

 با توجه به افزایش روزافزون جمعیت شهری، تراکم بالا، مصرف‌گرایی شهروندان، استفاده روزافزون از لوازم یکبار مصرف لزوم توجه بیش از پیش متولیان امر به اولا رویکرد کاهش تولید ظروف یکبار مصرف و ثانیا بحث تفکیک زباله‌ها از مبدا ضروری به نظر می‌رسد.

باید موضوع زباله و پسماند برای مردم و مسؤولان تبدیل به امری بدیهی شود که رابطه علت و معلولی میان رعایت نکردن بهداشت شهری و افزایش روزافزون بیماری‌ها می‌تواند مهم‌ترین دلیل برای چاره‌اندیشی شود و به‌مثابه کشورهای پیشرفته، رفته‌رفته مدیریت پسماند، تکنولوژی پسماند و مقررات لازم را گسترش یابد و باسیاست‌های اتخاذ شده در حوزه مدیریت پسماند، دستیابی به اقتصادی مبتنی بر بازیافت است که باعث صرفه‌جویی در منابع و کاهش اثرات نامطلوب روی محیط‌زیست می‌شود.

کاهش تولید زباله، استفاده مجدد، بازیافت و بازیابی انرژی برای به‌عنوان یک چرخه سیستماتیک باید اولویت مردم و مسؤولان قرار گیرد و از طرفی دیگر تولیدکنندگان یا فروشندگان  برای بسته‌بندی محصولات خود حتماً ملزومات سیستم یادشده را رعایت و پس از تأیید متولی راهی بازار کنند.

برای مثال هرچه بسته‌بندی بزرگ‌تر باشد، مبلغ بیشتری هم باید بابت آن بپردازند که قطعاً شاهد کاهش بسته‌بندی‌هایی از جنس کاغذ و فلز و یا نازک‌تر شدن شیشه و پلاستیک باشیم.

به زعم کارشناسان حوزه پسماند آنچه لازمه اجرای صحیح فرآیند تفکیک و جداسازی زباله‌ها و در ادامه مدیریت بهینه هر دسته به‌صورت مجزاست، جدی گرفتن بحث آموزش و فرهنگ‌سازی در جامعه ، علی‌الخصوص در سطح مدارس و رده‌های سنی پایه و استفاده از ظرفیت بی‌نظیر رسانه‌های ارتباط‌جمعی است تا در یک پروسه کوتاه‌مدت یا میان‌مدت بتوان نسلی فرهنگ مدار و شهروندی با مسئولیت‌پذیری بالا در مبحث مدیریت زباله‌ها داشت و در کنار آن با برنامه‌ریزی صحیح و نظارت دقیق‌تر دستگاه‌های اجرایی شاهد حفظ و ارتقای سلامت زیست‌محیطی شهر و دیگرمان باشیم.

انتهای پیام/