گیل لند؛ تجربه ای تلخ یا آینده ای روشن

به گزارش گیلانستان، مائده اسفندمز: پایان شهریور ماه سال قبل بود که وعده ایجاد یک مرکز تفریحی بزرگ و جذاب در رشت در شورای این شهر داده شد. شهردار که مشتاقانه به دنبال دریافت تاییدیه شورا برای اجرای این مرکز تفریحی به نام ” گیل لند ” بود، با آوردن گروه سرمایه گذاری پرتعداد به صحن شورا توضیحات مفصلی درباره پروژه داد.

ارزش سرمایه گذاری گیل لند به یک هزار و۵۰۰ میلیارد تومان می رسید تا در زمینی به وسعت ۱۰ هکتار اعطایی شهرداری جنب آرامستان باغ رضوان احداث شود. مرکز تفریحی بزرگی که به ادعای گروه سرمایه گذار ظرف ۶ ماه، دستگاه های آن در محوطه نصب می شد. گیل لند شامل پارک آبی، سالن سینما، رستوران، پارکینگ طبقاتی، هتل، شهربازی، مال و مجتمع تجاری معرفی شد.

با اخذ مجوز از شورا و امضای هشت تن از اعضا، فراخوان مربوطه برگزار شد و تیم سرمایه گذاری که به گفته شهردار قرار بود پروژه گیل لند را در ساری برگزار کند، موفق شد که مجوز لازم برای اجرای آن را در رشت به دست آورد. اگرچه از ابتدای معرفی پروژه، احداث آن در جوار آرامستان بزرگ رشت منجر به اعتراض ها و نگرانی هایی شده بود اما در نهایت اجرای آن در همان زمین مربوطه مصوب شد.

حال با گذشت بیش از ۹ ماه، حواشی اجرای پروژه گیل لند دامان شهردار را گرفته و به یکی از اصلی ترین دلایل استیضاح حاج محمدی پس از یک سال مسئولیت در شهرداری رشت تبدیل شده است. پروژه ای بزرگ که اجرای آن در ورودی رشت به گفته شهردار به طور مستقیم برای ۵۰۰ نفر و به طور غیرمستقیم برای یک هزار نفر اشتغالزایی می کند.

داستان حواشی گیل لند زمانی پررنگ‌تر شد که به دستور دادستانی رشت در اواخر خردادماه امسال، احداث آن در زمین های آرامستان غیرقانونی و مغایر با موازین شرعی و قانونی و قابل تعقیب کیفری دانسته شد و به شهردار تاکید شد که باید از هرگونه اقدام در جهت تغییر کاربری یا استفاده از اراضی مذکور در اموری غیر از دفن اموات خودداری شود.

اما این تنها دلیل حواشی گیل لند برای شهردار نبود. طرح سوال عضو شورای رشت از شهردار درباره رعایت نشدن صرفه و صلاح شهرداری در پروژه مذکور، سبب شد که یکی از اصلی ترین دلایل استیضاح حاج محمدی رقم بخورد.

امیرحسین علوی که در شورای چهارم چند سال رییس کمیسیون برنامه و بودجه بوده درباره گیل لند معتقد است که نه تنها درآمد قابل توجهی از اجرای این مرکز تفریحی بزرگ به ازای اعطای زمین از سوی شهرداری به مدیریت شهری نمی رسد بلکه شفاف نبودن تیم سرمایه گذاری در قرارداد مذکور به طور واضح تخلف آشکاری را رقم زده است.

به گفته این عضو شورا، تنها درآمد تعیین شده برای شهرداری در ازای اعطای زمین در ورودی رشت به سرمایه گذار از کل درآمد مرکز تفریحی گیل لند تنها در مجموعه پارک آبی آن هم به مبلغ اندک ۰.۶ درصد لحاظ شده و عملا اجرای گیل لند هیچ آورده قابل توجهی برای شهرداری نخواهد داشت.

به عبارت دقیقتر به گفته علوی، سهم شهرداری در سال اول اجرای پروژه، بین سه تا ۳.۵ درصد از کل درآمد پروژه ای با وسعت ۱۵۰۰ میلیارد تومان دیده شده است. چنین برداشتی از قرارداد فوق باعث شد که شهردار برای پاسخگویی به اعضا، روانه شورا شود.

در پاسخ به این تخلفات بیان شده، ناصر حاج محمدی با حضور در یکصد و پنجاهمین جلسه شورا توضیح داد: دریافت سهم شهرداری از کل بخش های پروژه مانند مراکز اقامتی، رستوران، شهربازی و.. می تواند منجر به مشکلات حقوقی شود و معطل ماندن سهم شهرداری منوط به اتمام همه بخش های پروژه چندان عاقلانه نیست.

هرچند وی تاکید کرد که برآوردهای انجام شده از سوی مشاور پروژه (که آن هم به انتخاب سرمایه گذار انجام شده) می تواند با تغییر نرخ ارز و روند اقتصادی سال جاری به روز رسانی شود، با اینهمه دومین ایراد فاحشی که به پروژه گیل لند پس از نزدیک به ۹ ماه مصوب شدن، وارد آمد، انتخاب سرمایه گذاری بوده که با سرمایه ثبت شده تنها ۱۰ میلیون تومان، برنده فراخوان پروژه ۱۵۰۰ میلیارد تومانی شده است. از سوی دیگر ترکیب اعضای شرکت مشاور پروژه به گفته علوی با شرکت سرمایه گذار مشابه است و چنین ذی نفع بودن مشاور و سرمایه گذار تخلفی واضح است.

با ارائه این شواهد در جلسه پاسخگویی شهردار به شورا، در نهایت با رای به استیضاح حاج محمدی، به نظر می رسد گیل لند نه تنها نتوانسته تاکنون رونق و اشتغالزایی را برای رشت به همراه بیاورد بلکه حواشی آن دامان شهردار به عنوان مدافع اجرای این پروژه در رشت را نیز گرفته است.

هرچند شبهات اجرای پروژه ای به وسعت گیل لند در رشت همچنان پابرجاست و نمی توان آینده آن را پیش بینی کرد اما در نهایت سرنوشت ابقا یا برکناری حاج‌محمدی در شهرداری رشت با آن گره خورده است.

اگرچه ورود سرمایه گذاران به گیلان طی سال های گذشته هر روز کمرنگ تر شده و همین امر باعث شده که گیلان و پیشانی آن، شهر رشت از بسیاری از امکانات و تغییرات رو به جلو عقب بماند اما به نظر می رسد تیغ دو لبه پروژه های بزرگی مانند گیل لند آنقدر تیز و بران است که به راحتی نمی توان از کنار آن گذشت. به طوری که در دوره شورای چهارم هم، اجرای پارک آبی در زمین های جنب فرودگاه سردار جنگل رشت در هاله ای از ابهام باقی ماند و هیچگاه اجرایی نشد.

حال باید یا رشت را میزبانی سختگیر و تلخ برای سرمایه گذاران دانست که به راحتی نمی توانند در آن دست به اقدام بزنند یا سرنوشت پروژه های بزرگ در آن را منوط به شفاف سازی بیشتر و روندی درست تر برای مدیریت شهری دانست. در هر دو حال، آنچه که از تجربه هایی چون گیل لند برای رشت باقی می ماند، انبوه کاغذهایی است که در بایگانی اداره ها و سازمان ها و شهرداری رشت در نهایت خاک خواهند خورد و چهره رشت را همچون ۵۰ سال گذشته به دور از پیشرفت و تغییر باقی خواهد گذاشت.

پایان پیام/شبستان