شمع های روشن به‌یاد چهارشنبه خاتون هایی که پرکشیدند

به گزارش گیلانستان شمع‌ها روشن است؛ پشت پنجره‌های تب آلود، پشت ماسک‌ها و دستکش‌های سفید به یاد سیاوشانی که در آتش شدند.

شمع‌ها روشن است؛ با شعله‌های سرکشی که همچنان نظاره‌گر رقص سپیدجامگانی هستند که در آتش می‌سوزند.

شمع‌ها روشن است؛ به یاد جان باختگان کادر پزشکی که در صف نخست جان سپردند. سیاوش‌وار تن به آتش سپردند و رو سفید پرکشیدند.

اگر هرسال در آخرین چهارشنبه سال، دلهره آسیب پشت شادی هر ترقه و انفجار هر نارنجک نهفته بود، امسال شادی‌های همگان، پشت پنجره‌های غم گرفته محصور مانده است.

اگر هرسال قاشق زنی‌های شادمانه، گوش فلک را کر می‌کرد، امسال بغض‌های خفته در گلو می‌شکند.

عهدمان امسال در چهارشنبه آخر سال، ماندن در خانه‌هاست و روشن کردن شمع پشت به پنجره‌هایی که بیرونش ریه‌های تنفسی ما را بسته است. روشن کردن شمع به یاد جان سپردگانی که بر اثر کرونا از پیش ما رفتند.

عهد ما در چهارشنبه آخر سال، ماندن در خانه‌هاست تا بیش از این شاهد رنج کشیدن‌ها نباشیم و پرکشیدن بیشتر پرستاران و پزشکان.

«گولی گولی چهارشنبه» ما امسال، نگریستن به سرخی شعله‌های شمعی است که پشت پنجره‌های بسته افروخته‌ایم تا شعله‌های زندگی عزیز دیگری خاموش نشود.

امسال شعله‌های چهارشنبه آخر سالمان نباید در بیرون خانه زبانه بکشد تا مباد بر خاکستر زندگی هموطن دیگری آب حسرت بپاشد.

عهد ما امسال، قاشق زدن پشت پنجره‌هاست، مرغانه جنگ در خانه‌هایمان، تفال به آب و آیینه و به‌جای شکستن کوزه‌های قدیمی، بند زدن به دل‌هایی است که دیر زمانی شکسته بودیم، آن هم در روزهایی که مرگ به همگان نزدیک شده و فرصت باهم بودن‌ها ناممکن.

فرصت ما امسال، پشته کردن هفت پشته کاه و کلش برنج برای سوزندان در یک آن نیست، فرصت ما امسال شاید به‌قدر روشن کردن شمعی باشد به یاد از دست شدگان.

عهد ما امسال برپایی سور در چهارشنبه آخر سال نیست. عهد ما امسال ماندن در خانه و روشن کردن هفت شمع پشت پنجره‌هاست، آن هم به یاد فرشتگانی که ذره ذره سوختند و پرکشیدند.

امسال «چهارشنبه خاتون»‌های گیلان، همان پرستارانی هستند که آرزوی خانواده‌هایی را برآورده می‌کنند که دعایشان زندگی دوباره عزیزانشان است که در بستر بیماری خفته‌اند.

عهد ما در چهارشنبه آخر سال، پخت «آش چهارشنبه خاتون» است به نیت سلامتی تمامی هموطنان و به‌ویژه فرشتگانی که سبزی سلامتی را بر جان و دل بیماران می‌خورانند.

امسال جریان زندگی کند شده است و رنج و مرگ در کمین خوشبختی و سلامتی نشسته است. امیدمان به شعله‌های «چهارشنبه خاتون» است تا تمام بدی‌ها و مصیبت‌های سال ۹۸ را با خود ببرد.

چهارشنبه سوری امسال، امیدمان به شعله شمع‌هایی است که پشت پنجره ها افروخته ایم و ایمان داریم که اگرچه کم فروغ، ولی تاریکی این شب دیجور بالاخره پایان می‌پذیرد.

اگر چهارشنبه سوری، جشنی است برای پیوند دوستی و مهر، در خانه می‌مانیم و دست‌هایمان را از دور برای کمک به همنوع بالا می‌بریم.

پایان پیام/شبستان