ورزش و جوانان گیلان و مفهومی نامفهوم به نام یافته های پژوهشی!!

به گزارش گیلانستان، شاید آن زمان که سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان با یکدیگر ادغام و وزارت ورزش و جوانان شکل گرفت، کمتر کسی فکر می کرد موضوع مهم توجه به جوانان آن هم در کشوری جوان مانند ایران، زیر سایه سنگین ورزش قد خم کند.

هر چند این دست ادغام ها در تاریخ کشور بی سابقه نبوده است اما عدم توجه به معضلات جوانان و خلاصه شدن امورات وزراتخانه عریض و طویل ورزش و جوانان تنها در امر ورزش و به حاشیه رفتن توجه به مشکلات جوانان، حقیقت آن چیزی بود که اتفاق افتاده بود. در این راه تنها دلخوشی مسئولان امر گماردن مدیران توامان جوان و ورزشی بر راس امور ادارات استان ها بود تا شاید بتوانند از این طریق حداقل شعار اصلی وزراتخانه را در ظاهر امر متبلور نمایند.

گیلان هم از این قاعده مستثنی نبود و با انتصاب مدیری جوان و ورزشکار بر راس اداره کل ورزش و جوانان آن، انتظار پیشرفتی شگرفت در بهبود کیفیت ورزش گیلان بیهوده نبود. اما این هدف تا چه اندازه دست یافتنی بود؟ نتایج کسب شده در المپیک ریو را می توان پاسخی بدون حب و بغض به این سوال دانست.

المپیک ریو ۲۰۱۶ را شاید بتوان تاریک ترین نقطه در کارنامه ورزشی گیلان قلمداد کرد. هر چند حواشی این المپیک از همان ایتدا بر سر طرح لباس ها آغاز و سرانجام به نتایج ضعیف کاروان ورزشی ایران خاتمه یافت اما سهم استان ورزش خیزی مانند گیلان نه در تعداد مدال ها بلکه در تعداد ورزشکاران اعزامی به المپیک ریو صفر بود!

بررسی اینکه چرا گیلان نتوانست حتی یک ورزشکار به المپیک ریو اعزام کند، به عوامل متعددی بستگی دارد که هر یک می بایست در موعد مقرر خود موشکافی شود اما آن چه که جای تعجب دارد برگزاری این همایش در گیلان پس از کسب این نتایج ضعیف است!

قابل تامل آن که یکی از اهداف این همایش دو روزه بهره مندی از تجربیات و یافته های پژوهشی و تبادل یافته ها در سایر استان ها معرفی شده است تا این سوال به ذهن متبادر شود که ورزش و جوانان گیلان دقیقاً تا کنون چه یافته های پژوهشی را به دست آورده که حالا می خواهد آن را با سایر استان ها در اشتراک بگذارد؟!

استانی که در بین استان های کشور در تعداد اعزام ورزشکار به مهمترین رویداد ورزشی جهان رتبه آخر را کسب کرد، آیا از ورزشی پژوهش محور بهره می برد؟ به قول دیگر بر اساس کدام یافته پژوهشی تنها سالن یک ورزش المپیکی مانند شمشیربازی را از این هیات می گیرند تا شمشیربازان گیلانی با نگاهی حسرت بار به صعود یک شمشیرباز مازندرانی به جمع ۴ نفر برتر جهان بنگرند؟!

نتایج ضعیف فوتبالی در سقوط داماش و ملوان، رهایی قلعه عقاب ها، عدم استقبال از یک ورزشکار قهرمان گیلانی به بهانه غیرکنترلی بودن سبک آن در ظاهر امر، عدم حمایت از یک کوهنورد گیلانی به عنوان یکی از ۸ کوهنورد برتر جهان که موفق به صعود به قله گاشر بروم دو شده است آن هم به بهانه نداشتن وجاهت قانونی صعود(اینجا را بخوانید)، همه و همه منتج شده از کدام یافته های پژوهشی است؟!

البته عدم استفاده از نیروهای بومی به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران (اینجا را بخوانید)، و ادعای تبعیض در حق ورزشکاران به نفع ورزشکاران کاراته پس از روی کار آمدن رهنما در راس اداره کل ورزش و جوانان (اینجا را بخوانید) از دیگر مواردی است که گزارشات خاص خود را می طلبد!/خزر