مردمان دیار سید جلال الدین اشرف؛ از تأمین جهیزیه برای نیازمندان تا اطعام مساکین در روز عید غدیر

به گزارش گیلانستان، واژه کرونا شاید کلمه‌ای باشد که تا چندین سال از ذهن مردم ایران و حتی گیلان خارج نشده و قطعاً سال‌ها و یا قرن‌ها هر بار که اسم ویروس می‌آید ناخودآگاه به یاد کووید ۱۹ بی‌رحم می‌افتیم زیرا این بیماری بسیاری از خانواده‌ها را داغدار کرد.

از روزهای اولی که کرونا در استان سرسبز گیلان شیوع پیدا کرد و در حال گسترش بود روزانه چندین نفر در این استان در اثر این ویروس بیمار و‌ یا جان خود را از دست می‌داند به‌طوری‌که کارشناسان حوزه بهداشت، گیلان را یکی از کانون‌های اصلی شیوع این ویروس منحوس معرفی کردند.

شدت بیماری هرروز در کشور در حال افزایش و استان‌های متعددی درگیر این ویروس شده و هرروزه آمار مبتلایان در کشور و به‌ویژه استان گیلان در حال افزایش بود به همین دلیل دولت برای کنترل ویروس کرونا و قطع زنجیره انتقال تصمیم به اعمال محدودیت و تعطیلی بسیاری از مشاغل گرفت.

وقتی مشاغل در کشور و استان گیلان تعطیل شد مهم‌ترین دغدغه مردم دیار میرزا تأمین امرارمعاش برای خانواده خود بود زیرا بعضی از مردم گیلان تاکسیران، آرایشگران، نانوا و یا دست‌فروش بوده و تعطیلی مشاغل بسیار برای آنان سخت بود.

چرا میگوییم سخت؟ جوابش روشن است، بعد از شیوع کرونا بسیاری از واحدهای تولیدی تعطیل و افراد شغل‌های خود را از دست دادند و وقتی با تعدادی از آنان هم‌صحبت شدم نگرانی آن‌ها کووید ۱۹ نبود نه آنان نگران شرمنده شدن در مقابل همسر و فرزندان خود بودند زیرا کاری از آنان برنمی‌آمد چون ازیک‌طرف نگران مبتلا شدن به کرونا بوده و از جهت دیگر تمامی مشاغل تعطیل بود.

شاید وقتی نام جهاد می‌آید عده‌ای فکرشان به سمت شهادت و جهاد درراه خدا برود که البته درست است ولی جهاد واژه زیبا و قابل اتکایی برای بسیاری از خانوارها در اوج دوران کرونا بود زیرا در آن زمان افرادی در قابل گروه‌های جهادی عشق و همدلی را معنا کرده و با کمک‌های خود آرامش را به بسیاری از خانواده‌ها برگردانده و نشان دادند، آری هستند آدم‌هایی که زندگی، وقت و هرچه که را وقف کمک به نیازمندان می‌کنند.

در دوران اوج کرونا مقام معظم رهبری دستور آغاز رزمایش مواسات را در کشور داده و گروه‌های جهادی با لبیک این فرمان زیبای مقام معظم رهبری با اهدا و تهیه بسته‌های معیشتی به یاری همنوعان خود شتافته و ثابت کردند گروه‌های جهادی که اتفاقاً همگی آنان از جوانان و دانشجویان هم هستند در صدر این اقدامات خواهند بود.

یکی از شهرستان‌هایی که در ایام کرونا مردمانش با تشکیل گروه‌های جهادی مشغول کمک به نیازمندان بودند مردم دیار سلطان سید جلال‌الدین اشرف (ع) یعنی آستانه‌اشرفیه بوده است، مردمان چهارمین شهر مذهبی کشور وفا و وحدت را معنا و نشان دادند که همواره جهادگر بوده و همان‌طور که در اعیاد و روزهای شیرین در کنار هم خندیدند در هنگام مشکلات هم سختی‌ها را برای همشهریان خود تبدیل به شیرینی کردند.

مردمان گیلان و آستانه‌اشرفیه به هر شکل و با هر سختی که بود موج اول کرونا را کنترل و پس از سه تا چهار ماه وضعیت گیلان به شرایط عادی برگشته بود ولی متأسفانه ویروس کرونای بدذات از کوچک‌ترین غفلت مردم استفاده کرد و هم‌اکنون بازم شرایط در گیلان قرمز شد.

ولی این اتفاق فقط مختص گیلان نبود و دوباره کرونا تمام دنیا را فراگرفت ولی بازهم این گروه‌های جهادی بوده و هستند که با اراده‌ای فولادین و عزمی بلکه راسخ‌تر پای‌کار آمدند تا دردی را از نیازمندان رفع کنند.

یکی از گروه‌های جهادی فعال و خیرین در شهرستان آستانه‌اشرفیه گروه جهادی شهید قنبری حوزه بسیج خواهران الزهرا (س) بود که به تبعیت از مولای خود حضرت علی (ع) و‌ به مناسبت عید غدیر چهار هزار عدد غذای گرم در بین مردم و نیازمندان توزیع کردند.

یکی از اعضا گروه جهادی امامین انقلاب می‌گوید با شروع موج دوم کرونا در استان گیلان و شهرستان آستانه‌اشرفیه تصمیم گرفتیم به هر نحوی به نیازمندان کمک کرده و یک کار خداپسندانه انجام دهیم و آن کار چه‌بهتر از توزیع اطعام گرم در روز پربرکت عید امامت و ولایت عید غدیر، به همین دلیل با همکاری ستاد عتبات عالیات آستانه‌اشرفیه دو هزار و ۵۰۰ عدد غذای گرم را امروز توزیع کردیم.

در حال پرسش از حجت‌الاسلام‌والمسلمین رسول علیزاده بودم که وی سؤال من را قطع و جمله‌ای بسیار تأثیرگذار من را به فکر فروبرد، او گفت: اینکه در خنکای باد کولر روی مبل لم‌داده باشیم و شبکه‌های تلویزیون را بالا و پایین کنیم یا پشت میز کارمان مشغول روزمرگی باشیم، طبیعی است که مجال فکر کردن به عده‌ای که گرمای ۳۸ درجه و رطوبت ۶۰ درصد مشغول کار هستند رو نداشته باشیم.

مقام معظم رهبری دریکی از سخنرانی‌های خود فرمود جوانان دهه ۷۰ و هشتادی در هنگام بحران دست‌کمی از جوانان دوران دفاع مقدس ندارند و من وقتی وارد آشپزخانه این هیئت و گروه جهادی شده و‌ وقتی تلاش‌های این جوانان را در گرما و رطوبت بالای هوا دیدم معنای این جمله را با چشم دیده و آن را حس کردم.

یکی از اعمالی که پیامبر در روز عید غدیر بسیار به آن تأکید کرده، تبلیغ غدیر تا یوم القیامت است به همین دلیل و به گفته حاج‌آقا علیزاده هدف از پخت و پخش این تعداد غذای گرم گسترش فرهنگ نذری، کمک به نیازمندان و گسترش فرهنگ غدیر در جامعه است.

وی می‌گوید غذا دادن به یک مؤمن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک‌میلیون پیامبر و صدیق (در رأس آن‌ها خود ائمه معصومین) و یک‌میلیون شهید (در رأس آن‌ها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک‌میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد.

به گفته عضو گروه جهادی امامین انقلاب علاوه بر توزیع غذای گرم جهیزیه برای دو نوعروس به ارزش ۲۵۰ میلیون ریال تهیه و در اختیار آنان قرارگرفته است.

در ایام کرونا گروه‌های جهادی خانواده‌هایی که شغل خود را از دست دادند فراموش نکرده و تاکنون ۲۵۰ بسته معیشتی به ارزش هرکدام بالغ‌بر ۲ میلیون ریال و بعضی از اقلام ضروری موردنیاز نیازمندان مانند فرش، یخچال، تلویزیون نیز با مشارکت خیرین تهیه  و در بین جامعه هدف که شناسایی‌شده‌اند در روزهای آتی به افراد شناسایی‌شده تحویل داده می‌شود.

جهادی بودن مگر به‌جز این است که دعوت رهبرت را لبیک می‌گویی و در رکاب عشق پا در میدان کار و جهاد و معنویت می‌گذاری، مگر نه این است که وقتی با سرود حزن‌آلود مناطق محروم هم‌نوا می‌شوی، روح گمشده‌ات به وسعت هفت‌آسمان صیقل داده می‌شود و تو نیز هم‌ردیف کاروانیان تمام دغدغه‌ات کمک به هم‌وطنانت می‌شود؟ آری گروه‌های جهادی و هیئتی‌ها نشان دادند پایبندترین افراد به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بوده و در دوران کرونا باهمتی مجاهد گونه و تلاشی بی‌مثال به کمک نیازمندان و افراد مستحق پرداخته و نشان دادند در هنگام بحران همیشه پای‌کار هستند.

انتهای پیام/فارس