جوانان و انتخاب مسیر پیشرفت

به گزارش گیلانستان، مصطفی خشنود در یادداشتی نوشت:

کشور پهناور ایران با دارا بودن منابع عظیم زیر زمینی،کشاورزی،نیروی انسانی متخصص و ….. و قرارگرفتن در منطقه ای  سوق الجیشی ، متاسفانه در گیر و دار عدم شناخت نا آگاهانه و شاید آگاهانه بعضی از مسئولین از وجود چنین ظرفیت هایی در وضعیت ضعف  به سر می برد.نیروی انسانی تحصیلکرده و آماده بکار که به دلیل عدم پیمایش صحیح منابع با حداقل توان مفید در حال فعالیت و یا در انتظار یافتن کاری هرچند نا متناسب با تحصیل و علاقه خود می باشند.مدیران کهنسال ما نیز یا علاقه ای به اصلاح این امر نداشته و یا توان و جسارت خود را از دست داده اند. اندیشه‌ی پیران و فکر و تجربه‌ی آنها آن‌وقتی به کار می‌آید که حرکت جوانانه‌ی جوانان وجود داشته باشد؛ پیش‌ران حرکت انقلاب، جوانان هستند. هنگامیکه صحبت از جوانی می شود شادابی،نشاط،قدرت ریسک پذیری و رویاپردازی به ذهن متبادر می شود.اگر از نیرو و جسارت جوان ها استفاده نشود لاجرم یا باید درجا زد و یا منتظر معجزه ای در فراسوی مرزهای خود بود.شاید با این تفسیر بشود علت اصرار بر گفتگو های ملتمسانه برخی دولت مردان خود با غرب و شرطی کردن تمام امور مهم کشور به نتیجه این گفتگو ها را متوجه شد.

تغییر چنین وضعیتی نیازمند یک انقلاب بزرگ است،تغییری در سبک مدیریتی کلان کشور.لازمه این تغییر سبک ،انتخاب مسئولینی است که در قلب خود به توان دانشمندان جوان کشور اعتقاد راسخ داشته و در جهت تبلور توانمندی های جامعه انسانی،دارای برنامه های مدون و منطقی هستند.

امروز زمان آن است که با انتخاب درست خود زمام امور را به دست شخصی کاردان،به دور از حاشیه،جوان و جوان گرا ، دارای سلامت رفتار و کردار ، جسور ،دارای روحیه جهادی و به دور از تعصبات فساد آفرین حزبی و جناحی سپرد.

اینجاست که باید بین وعده پوچ و عمل یکی انتخاب شود.اینجاست که جوانان که همان موتور محرکه جامعه هستند باید با تصمیم سازی بر اساس اولویت های واقعی خودشان و جامعه شان نسبت به مسیر پیش روی کشور حساسیت به خرج دهند.اینجاست که انتخاب خوب معنی پیدا می کند. شرکت همگان در انتخابات در این برهه زمانی و در این هیاهوی رسانه ای و تشخیص و انتخاب فرد اصلح  می تواند کشور را مجددا در مسیر پیشرفت قرار دهد و یا با تکرار وضع موجود همچنان موتورهای محرکه جامعه در وضعیت خاموش باقی بمانند.

مصطفی خشنود – مدرس دانشگاه